Voor het herstelfonds gaat de Europese Unie op Europees niveau schulden aan. Dat ligt onder andere in Duitsland, maar ook in Nederland, gevoelig omdat lidstaten die hun huishoudboekje minder goed op orde hebben zo zouden profiteren van de hoge kredietwaardigheid van zuinigere landen. In dat licht was de goedkeuring van het herstelfonds door de Duitse Bondsdag een grote stap.

Het herstelfonds werd in het leven geroepen na stevige onderhandelingen tussen de regeringen van de EU-lidstaten en is het belangrijkste onderdeel van een grotere serie coronamaatregelen van in totaal 750 miljard euro. De lidstaten kunnen alleen aanspraak maken op het fonds als ze een gedetailleerd herstelplan indienen in Brussel dat moet voldoen aan diverse voorwaarden. De Nederlandse Tweede Kamer stemde al in met het herstelfonds.

De actiegroep Bündnis Bürgerwille wilde het aangaan van gezamenlijke schulden op Europees niveau via de rechter tegengaan. De groep vroeg het Duitse grondwettelijke hof in Karlsruhe daarom om met een voorlopige uitspraak de totstandkoming van het steunfonds te blokkeren.

De rechters van het hof schrijven dat er inderdaad een mogelijkheid is dat die klachten gegrond zijn, maar dat het wel om een erg kleine kans gaat. Tegelijkertijd is het geld bedoeld om aanzienlijke economische schade tegen te gaan, waarbij haast geboden is. De nadelen zouden daarom groter zijn wanneer het noodfonds wordt geblokkeerd terwijl dit achteraf onterecht blijkt, dan wanneer het fonds doorgang vindt terwijl er uiteindelijk gegronde juridische bezwaren tegen zijn.

Het Duitse verzet tegen de Europese coronasteun komt vooral uit conservatieve hoek. Bündnis Bürgerwille is opgericht door een groep academici rond Bernd Lucke, de voormalige leider van de uiterst rechtse partij Alternative für Deutschland. De groep beweert dat meer dan 2200 burgers de klacht tegen het noodfonds steunen.