Ds. D. van der Zwaag: Parkeer roeping tot kerkelijke eenheid niet
„Parkeer de roeping tot eenheid van Christus’ kerk niet in coronatijd.” Die oproep doen de Gereformeerde Bond en de Christelijke Gereformeerde Kerken aan kerkenraden.
Een brief om kerkenraden te herinneren aan de roeping tot kerkelijke eenheid. Die staat deze week in De Waarheidsvriend, het orgaan van de Gereformeerde Bond (GB) in de Protestantse Kerk in Nederland, en in De Wekker, tijdschrift van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK). In de brief doen deputaten eenheid van de CGK en het hoofdbestuur van de GB een appel op plaatselijke gemeenten „om hart en oog voor de ander geopend te houden, juist in deze voor de gemeenten intensieve maanden.” Ds. D. van der Zwaag, secretaris van deputaten eenheid van de CGK, is een van de ondertekenaars.
Wat is de achtergrond van deze oproep tot kerkelijke eenheid?
„De deputaten eenheid van de CGK en het hoofdbestuur van de GB hebben tijdens de laatste gezamenlijke vergadering besloten om de roeping elkaar te blijven zoeken nogmaals onder de aandacht van de kerken te brengen. In het verleden is dat vaker gebeurd. In deze coronatijd zijn we geneigd ons volledig te richten op de voortgang van het eigen kerkelijke leven, maar de roeping elkaar te zoeken geldt onverminderd ook in deze omstandigheden.”
Klopt het dat er meer online samenwerking is tussen CGK- en GB-gemeenten?
„Op diverse plaatsen vindt er een gezamenlijk doordeweeks meditatie-uur plaats. Dat wordt om de beurt door een van de gemeenten verzorgd.”
In de brief vraagt u om voorbede, omdat „we niet weten hoe de gemeenten na de lockdown ervoor staan, in geestelijke zin, wat haar concrete omvang betreft.” Zijn er signalen van kerkverlating?
„Hoe kerken uit de coronacrisis zullen komen, is op dit moment niet duidelijk. Op veel plaatsen leeft bezorgdheid. Gemeenteleden ervaren de onderlinge band minder sterk. Alleen dat al kan tot gevolg hebben dat mensen langzaam maar zeker vervreemden van de kerk.”
U roept op om „hart en oog voor de ander geopend te houden.” Wat bedoelt u daarmee?
„We kunnen als kerken heel dicht naast elkaar bestaan, dikwijls in hetzelfde dorp, maar toch elkaar niet echt zien of ons betrokken voelen op elkaar. Daarom de oproep om dat wel te doen.”
Welke stappen kunnen kerkenraden zetten om tot meer eenheid te komen?
„Hart en oog hebben voor elkaar betekent contact zoeken: van tijd tot tijd vragen naar de vreugden en de moeiten van de ander. Ook een gezamenlijk meditatief moment, zoals nu soms al gebeurt, kan daaronder vallen. Gemeenteleden ervaren dan meestal geestelijke herkenning. Dat leidt vaak tot gezamenlijke activiteiten rond de christelijke feestdagen. Soms komt het zelfs tot kanselruil.”