Verwonderlijk dus dat het RD nog steeds abonnees heeft, of is het toch sensationeel? Ach, zelfs in een degelijk dagblad valt niet te ontkomen aan interessant nieuws.

Neem nu bijvoorbeeld de vaccinatiekwestie. Dat inspuiten met aangepast virusmateriaal is wel lucratief voor de farmaceuten maar zeer onhandig en duur. Als op een slechts licht hinderlijk maar zeer besmettelijk virus enkele het immuunsysteem activerende merktekens van het te bestrijden gevaarlijke virus worden gezet, kan men de natuur het werk laten doen. Anderhalve meter en avondklok zijn dan taboe, want sociale contacten, feesten en zanguitvoeringen helpen dan juist om het vaccinvirus snel te verspreiden. Gratis, en zelfs het meest effectief op plekken met ontbrekende of slechte gezondheidszorg, zoals sloppenwijken en vluchtelingenkampen. Dan kunnen, als een verkoudheidsvirus gebruikt wordt, pro- en antivaxers elkaar snotterend in de armen vallen. Investeerders in het medisch-industriële complex zullen minder enthousiast zijn. Er valt immers weinig te verdienen als het zelfs niet voor een prikkie gaat.

Financieel is het dan slimmer om te beleggen in een oplossing voor een ander maatschappelijk probleem: de stikstofemissie. In Nederland is al geopperd om daarvoor de veesector te halveren. Juist onlangs zijn echter projecten gestart om melk met bioreactoren direct uit gras te maken. Nieuwe melkbrouwerijen hebben dus geen koeien meer nodig. Enkel voor het landschap zijn dan graasrobotkoeien mooi, om het gras voorgemalen naar de reactorhal te brengen. Duurzaam lopend op de stroom van hun zwart-witte zonnecelfolie.

Aardig is ook dat ze licht van gewicht zijn. Geschikt dus voor gebruik op weilanden die op koolstofschuim drijven. Waterniveaus in veenweidegebieden kunnen dan hoog blijven, zodat de bodemdaling stopt. Als ze dan via hun kunstuiers mestvloeistof uit plasmareactors gericht verspreiden, is het extra duurzaam. Al zullen er wat echte koeien nodig blijven om met vlaaien de mestkevers te voeden.

Rondneuzen tussen onderzoeksresultaten levert nog veel meer interessant nieuws op. Onderwerpen genoeg. Pagina’s vullen gaat bijna vanzelf. Maar naast de inhoud is de presentatie steeds belangrijker. En dat gaat verder dan een mooier lettertype of scherpere foto’s.

Naarmate de digitalisering doorzet, kan steeds beter nieuws naar wens geleverd worden. Maatwerk per abonnee conform persoonlijke voorkeuren. Er kan bij een onlinekrant geselecteerd worden op onderwerpen die passen bij interesses of woonplaats. Nog comfortabeler is het als ook rekening gehouden wordt met principes of gevoeligheden. SV- of HSV-teksten in meditaties, Datheen of Sela in audiofragmenten: een krant conform het kerkverband. Eenheid in leer en lezen. Nadeel is wel dat de behagelijke comfortzone kan ontaarden in een benauwde bubbel. Fragmentatie van de achterban is dan te bestrijden door regelmatig een irriterend artikel te plaatsen. Ook omdat dat toch leuk is voor de abonnee, die dan een ingezonden brief kan sturen die altijd in de eigen bubbel geplaatst wordt. Pas nadat de redactierobot de spelfouten verbeterd en het stuk lukraak met twee zinnen bekort heeft natuurlijk, om het echter te doen lijken.

Praktisch is ook de optie om maatschappelijk gevoelige opvattingen vrij van censuur toch te publiceren. Encryptiesoftware met artificiële intelligentie maakt dat mogelijk. Niet direct waarneembaar voor de argeloze lezer, kan zo op listige wijze allerlei informatie worden verborgen in het digitale nieuws op de RD-website. Maar het kan ook in de papieren krant, zoals blijkt uit deze tekst. Algoritmen van het ingewikkelde soort zijn daar niet voor nodig, omdat iedereen die dit leest het zelf kan zien. Gewoon door alle zinbeginletters achter elkaar te zetten.

De auteur is adviserend ingenieur.