Momenteel onderzoekt het bestuur van de LHV opnieuw in welke mate huisartsen bereid zijn actie te voeren. Alle 7500 praktijkhoudende huisartsen zijn via internet benaderd met de vraag hoe groot hun actiebereidheid is. Van de 2000 artsen die inmiddels gereageerd hebben, vond 92 procent dat er acties moesten komen.

Maandagavond voerde Vos met een delegatie van artsen en bestuurders overleg over de vraag hoe de acties het best kunnen worden vormgegeven. Als het aan Vos ligt, kiezen de artsen voor acties met „een laag risicoprofiel. Stakingen en dergelijke zal ik met klem ontraden”, aldus Vos dinsdagmorgen. Of het bestuur hardere acties kan tegenhouden, durft de voorzitter niet te garanderen.

Op 15 oktober kondigde de LHV voor het eerst acties aan, toen naar aanleiding van de dreigende invoering van een no-claimregeling voor de huisartsenzorg. Inmiddels is dat plan van tafel. De minister heeft verder verzekerd dat ook de 4 procent efficiencykorting voor huisartsen niet doorgaat. Toch blijft er volgens Vos voldoende aanleiding om in het geweer te komen.

Met name het feit dat minister Hoogervorst niet langer bereid is de opleidingskosten van praktijkondersteuners voor huisartsen zoals assistenten en wijkverpleegkundigen voor zijn rekening te nemen, schiet artsen in het verkeerde keelgat, stelt Vos. Volgens hem maakt Hoogervorst misbruik van het feit dat de actiebereidheid onder artsen traditioneel laag is.

„Alleen met praktijkondersteuners kan het dreigend tekort aan huisartsen worden voorkomen. Momenteel telt een gemiddelde huisartsenpraktijk in Nederland 2300 patiënten. In Engeland zijn dat er 2200 en in Noorwegen 1150, terwijl het salaris van een huisarts in Engeland twee en in Noorwegen zes keer zo hoog is”, aldus Vos.