De straat voor de school ligt bezaaid met glassplinters. Tientallen mensen, onder wie veel gesluierde vrouwen, kijken bedrukt naar de ontzette ingang van de school. Glaszetters zijn druk in de weer. Van diverse huizen in de omgeving sneuvelden de ruiten. „Dit is heel erg”, zegt de 9-jarige Turkse scholiere Sedonur met een Brabantse tongval. Haar 35-jarige moeder, die moeite heeft met het Nederlands, knikt instemmend. In de volksbuurt rondom de school wonen autochtoon en allochtoon door elkaar heen.

Meike Bogers noemt de aanslag op de islamitische school „verschrikkelijk.” Ze dacht maandagnacht eerst aan een aardbeving. „Ik heb vader en moeder wakker gemaakt.” Het is niet de eerste keer dat de school wordt belaagd. Twee keer eerder werd er brand gesticht.

De 21-jarige Marokkaanse Noura Hardadou (21) voelt zich de laatste dagen, na de moord op Van Gogh, niet echt meer op haar gemak. „Ik krijg het gevoel dat mensen denken dat wij als groep schuldig zijn”, vertelt de jonge vrouw, getooid met zwarte hoofddoek. „Het lijkt wel alsof mensen zeggen: Het gaat om jullie, jullie, jullie. Maar dat is niet zo.” Ze keurt de moord op Van Gogh af, maar wijst erop dat het „niet goed was” dat hij een film maakte over de islam waarin vrouwen „helemaal zonder kleren” worden vertoond.

A. Aktas, een Turkse meneer met stropdas, noemt de aanslag op de school verschrikkelijk. „Waarom moeten kinderen hieronder lijden? Hoeveel schade lopen ze hierdoor in hun hoofd op?” Problemen mogen nooit met geweld opgelost worden, zegt Aktas te midden van een groepje mensen voor de school. „We leven in de 21e eeuw. Als er wat is, moet je de politie bellen.”

Een Nederlandse meneer met grijze haardos ziet de zaken somber in. „Dit is het begin van het einde. Ik sta me hier te schamen, hier tussen de ellende. Dit is een schoftenstreek.”

T. Jürgens, een oudere heer met groene pet, ergert zich mateloos aan de „islamisering” van de buurt. Met luide stem: „Iedere nieuwe winkel die er bij komt, is allochtoon. Ze lopen hier allemaal rond met lange gewaden. Laat ik maar niet proberen om in Pakistan met een korte broek en met korte mouwen te gaan lopen. Ik wil mijn huis verkopen, maar dat gaat heel moeilijk. Ik ben al 30.000 euro in prijs gezakt.”