Voorjaarsstorm overvalt binnenvaartschip Rehoboth op het IJsselmeer
Grote schrik donderdag aan boord van het binnenvaartschip Rehoboth van de familie Kleine uit Urk. Hevige windvlagen tijdens de voorjaarsstorm zwepen de golven van het IJsselmeer onverwacht hoog op. De dekluiken slaan stuk, het ruim loopt vol.
Schipper Wim Kleine is er vrijdagmorgen heel rustig onder. Dat neemt niet weg dat tijdens de storm vier opvarenden en de scheepshond door de reddingboot uit Hindeloopen van boord moesten worden gehaald.
Als de Rehoboth, geladen met zout, ’s ochtends om half zes de haven van Harlingen verlaat om over het IJsselmeer richting België te varen, is er geen vuiltje aan de lucht. Weliswaar is er storm op komst, maar volgens de weerberichten blijft het op de route bij windkracht 7. Dat kan het 110 meter lange schip best hebben.
Een paar uur later passeert het schip via de sluis van Kornwerderzand de Afsluitdijk en vaart het IJsselmeer op. Schipper Kleine volgt de vaargeul, die zo’n 9 meter diep is. „We waren voor 90 procent geladen en lagen daardoor vrij diep.”
Golfhoogte
De storm wordt intussen zwaarder dan verwacht. Hevige windvlagen zwepen de golven op. „Rijkswaterstaat voorspelde een golfhoogte van 80 centimeter, maar ze werden zeker twee keer zo hoog. De wind trok aan tot windkracht 9 met uitschieters naar 11. Als ik dat vooraf geweten had, was ik niet gaan varen.”
De Rehoboth krijgt het zwaar te verduren. „Klappen” water beuken op de metalen dekluiken. Die houden het niet. Ze slaan stuk, het ruim loopt vol. Het schip komt steeds dieper te liggen.
Dan besluit Kleine terug te varen naar de vluchthaven bij de sluis. Hij vraagt assistentie van een passerende mosselkotter, de BRU 40 uit Bruinisse. De Zeeuwen zijn op weg naar de Waddenzee. De kotter gaat aan de windzijde naast de Rehoboth varen, zodat het binnenvaartschip minder last heeft van de golven.
Het mag niet baten. De Rehoboth dreigt te zinken. Een deel van de opvarenden wordt onrustig. „Ik vaar altijd met mijn vrouw Marion, onze zoon Dico en een stuurman. Deze keer hadden we twee gasten aan boord. Veiligheid voor alles, daarom heb ik de Kustwacht opgeroepen.”
De reddingboot van het KNRM-station Hindeloopen is al onderweg als Kleine besluit zijn schip op een zandbank bij Makkum aan de grond te zetten. Dan is het gevaar snel geweken. De reddingboot neemt Marion Kleine, de stuurman, de twee gasten en de scheepshond over en brengt die naar Kornwerderzand. De schipper en Dico blijven aan boord.
’s Middags verleent een schip van Rijkswaterstaat assistentie en begint het leegpompen van de Rehoboth. Kleine: „Ik hoop dat we in de loop van vrijdag weer vlot komen en naar Kornwerderzand kunnen varen.” De schade aan zijn schip raamt hij op zeker 100.000 euro. Schip en lading zijn verzekerd.
Benauwd
Ben Visser (39) uit Urk was een van de gasten aan boord. „We maakten voor ons plezier een tochtje mee en zouden in Lelystad afstappen.”
De Urker kijkt terug op benauwde momenten. „Het weer verslechterde ineens. Toen de luiken inzakten maakten we water en kwamen we steeds dieper te liggen. De haven konden we niet meer bereiken. We waren blij dat die Zeeuwse mosselkotter ons wat uit de wind hield.”
Visser is blij dat hij veilig thuis is gekomen. „Tegen de elementen is niets bestand. Het was voor ons als niet-zeevarenden best even spannend, maar Kleine is een bekwame schipper. Hij heeft gedaan wat nodig was. We zijn de Heere dankbaar dat het allemaal goed is afgelopen. Er is alleen materiële schade. De natuur blijft grillig en het kan flink spoken op het IJsselmeer.”
