De vijf kinderen zijn tussen 1999 en 2001 verwekt met zaad van de bewuste donor. Hij is een zogenoemde bekende donor (B-donor), iemand die in eerste instantie liever anoniem blijft maar het goed vindt dat zijn persoonsgegevens worden gedeeld wanneer zijn donorkinderen zestien jaar zijn en willen weten wie hij is. Jaren later wilde hij zijn identiteit toch niet vrijgeven.

De mogelijkheid om van mening te veranderen werd hem gegeven door een maas in de Wet Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting (WDKB). Die wet verbiedt sinds 2004 anonieme donaties, maar stelde bekende donoren van voor die periode in staat hun status alsnog te veranderen naar anoniem (A-donor). Dat is precies wat donor 605 deed.

Een van de moeders voelt zich „besodemieterd” door de kliniek, laat ze de rechter weten. „Ik heb destijds bewust voor een B-donor gekozen om mijn kinderen een completer beeld van zichzelf te kunnen geven. Met vertrouwen in de integriteit van de kliniek hebben we deze afspraak gemaakt. Later zei de kliniek dat de donor zich had bedacht en dat hadden we maar te accepteren.” Een van de donorkinderen richt zich juist tot de donor. „Je doneert toch om ouders en kinderen blij te maken? Ik begrijp er helemaal niets van. Het doet mij pijn om te beseffen dat ik misschien nooit mijn biologische vader leer kennen.”

De stichting DKB mag de gegevens van donor 605 niet openbaren als hij ‘zwaarwegende belangen’ heeft. Wat die belangen zijn, blijft onduidelijk. De donor in kwestie was niet aanwezig tijdens de zitting. De kliniek MC Kinderwens zegt gebonden te zijn aan de wet en persoonsgegevens niet zonder toestemming te zullen delen.

Bovendien stelt advocaat Ernst de Jong namens de kliniek dat de wens van de kinderen om in contact te komen met hun biologische vader een stap te ver is. „Het gaat alleen om bekendmaking van zijn naam, geboortedatum en laatste woonplaats. Daarop volgt geen recht op het leren kennen van de donor.”

Het is de tweede zaak in korte tijd waarin de rechtbank oordeelt over het al dan niet vrijgeven van de identiteit van een zaaddonor. Eind januari diende in Arnhem een soortgelijke zaak waarbij de uitspraak eind maart wordt verwacht. Het vonnis van de rechtbank Den Haag volgt uiterlijk over twaalf weken, op 2 juni.