Het simpele – en ontoereikende – antwoord op de eerste vraag is dat een andere fractie al actie had ondernomen. Maar daaronder ligt natuurlijk de vraag hoe de SGP aankijkt tegen dat ”build back better”, net als de vraag naar de ”great reset”. Wordt de coronapandemie misschien gebruikt om de hele maatschappij omver te werpen, om op de puinhopen ervan iets nieuws te stichten? Waarom gebruikte de premier termen die afkomstig zijn van het World Economic Forum? Dat zijn terechte vragen. Gevoed door de bedenkelijke uitspraak van de premier.

Politici, economen en anderen die regelmatig iets roepen over ”het nieuwe normaal”, ”build back better”, ”great reset” enzovoorts, zaaien veel onrust. Blijkbaar zijn er krachten werkzaam die denken dat er een nieuwe samenleving opgebouwd moet worden. Nadat de coronapandemie bedwongen is uiteraard. Typisch een ”toren-van-Babel-overmoed”. Geen wonder – en gelukkig maar – dat dit argwaan oproept.

Allerlei mensen en groepen haken daarop in met samenzweringstheorieën. Sommigen beweren dat het virus opzettelijk verspreid is en zien daar een groot plan achter. Dat het gaat om het beest uit Openbaring 13, om het vestigen van een wereldregering, om chips in het vaccin waardoor het doen en laten van de mensen gecontroleerd kan worden door overheden of grootkapitaal, enzovoorts. Ook in de gereformeerde gezindte vinden samenzweringstheorieën meer dan gemiddeld weerklank. Voor zover ik van dergelijke theorieën kennisgenomen heb, moet ik in alle nuchterheid concluderen dat die van speculaties aan elkaar hangen. Bovendien valt me op dat ze allemaal inspelen op angst. Angst voor wat er allemaal gebeurt, onzekerheid over wat ons nog te wachten staat, angst voor de toekomst.

Op zich begrijpelijk, want de wereld lijkt op z’n kop te staan of te gaan. In Nederland maakt zich naast de SGP bijvoorbeeld bijna geen enkele partij in de Tweede Kamer druk over de inperking van grondrechten en burgerlijke vrijheden. Het omzeilen van de democratische controle door het kabinet maakt zelden onderdeel uit van het debat over de bestrijding van de coronacrisis. Het maakbaarheidsdenken, dat zich uit in slogans als ”Samen krijgen we corona eronder” en het vertrouwen op het resultaat van vaccinatie tegen deze ziekte, getuigt bovendien van een overmoedig optimisme. En dat is een heel onzeker houvast.

Wat is het dan een zegen dat je als christen mag weten dat je je er helemaal niet zo druk over hoeft te maken – omdat de Heere regeert en het Hem niet uit de hand loopt. Of het nou gaat om je persoonlijke of om het publieke leven. Dat vertrouwen is een houvast waar niets anders zich mee kan meten. Goed om Mattheüs 6 regelmatig te lezen. Dat maakt ons onbezorgd. Wat overigens iets anders is dan ”zorgeloos”. Waken en bidden, dat is wat ons te doen staat, want de duivel zit nooit stil. Daarom moeten we alert blijven op ontwikkelingen die ons van God en Zijn Woord afvoeren. Dat is de geestelijke strijd, waarin niemand afzijdig kan blijven.

Daarbij past ons ook verootmoediging. „Wij deden het land geen behoudenis aan”, moeten we met Jesaja belijden. Wat lieten we dan na? Vrijmoedig uitkomen voor Gods naam en zaak? Getuigen van de hoop die in ons is? Zoutend zout te zijn of licht op de kandelaar? Daar worden we als christen toch juist toe geroepen. En het klopt: daardoor zullen wíj de Babelcultuur niet tegen kunnen houden, maar God kan ons zo wel als instrument in Zijn hand gebruiken. En het bewaart ons ervoor dat we vluchten in samenzweringstheorieën en andere vormen van Babylonische verwarring.

De auteur is lid van de SGP-Tweede Kamerfractie.