„Ontwikkelaars van zonneparken profileren zich al snel als groen en goed voor de biodiversiteit. Maar die biodiversiteit komt niet vanzelf”, zegt ecoloog Friso van der Zee van de universiteit. Hij wijst erop dat de komende jaren een steeds groter oppervlak in Nederland bedekt zal worden met zonnepanelen. „In dit dichtbevolkte land kunnen we ons, zeker gezien het grote verlies aan biodiversiteit, niet veroorloven om slimme functiecombinaties te negeren.” Duurzame energie en biodiversiteit zouden hand in hand moeten gaan, vindt hij.

Een van de bevindingen is dat de soortenrijkdom toeneemt als tussen de ‘tafels’ waar de zonnepanelen op liggen meer ruimte wordt gelaten. Een meter of twee tussen de rijen kan al veel schelen. Onder de zonnepanelen, waar minder zonlicht doordringt, groeien minder planten dan tussen de opstellingen. Een ander groot probleem voor de biodiversiteit is vaak dat de bodem onder zonneparken is bemest. Ze worden vaak aangelegd op voormalige landbouwgrond. Veel soorten doen het niet goed op een bemeste ondergrond. Vaak groeit er niet veel meer dan gras en brandnetels. Als regelmatig wordt gemaaid en het maaisel wordt afgevoerd, kan de voedselrijkdom in de bodem verminderen. Na verloop van tijd krijgen andere plantensoorten dan een kans.

De universiteit deed het onderzoek in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Volgens de onderzoekers zijn de uitkomsten ook belangrijk voor gemeenten. Zij zijn verantwoordelijk voor de vergunningen en kunnen natuureisen stellen.