„Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de geest.”

Indien u de natuur en de eigenschappen van een christen kende, dan zou u die lief krijgen om huns zelfs wil. Maar indien deze u om huns zelfs wil niet lokken, zo let op dit onvergelijkelijke voorrecht, dat hij boven alle anderen heeft, opdat u mag verliefd worden op de natuur van een christen. Laat deze liefde tot uzelf en tot uw eigen welzijn u drijven naar Jezus Christus, opdat u mag wandelen, zoals Hij wandelde.

En ik verzeker u, indien u eens in Christus Jezus was, u zou de natuur zelf, en de wandel van een christen liefhebben. Niet zozeer om de vrijspraak en zaligheid, die ermee vergezeld gaat, als wel om de eigen zoetigheid ervan en voortreffelijkheid boven alle andere dingen. U zou niet meer (zoals het volk van Samaria) geloven om het zeggen en gerucht van uw eigen nood en ellende (Johannes 4:41-42), maar u zou in Jezus Christus geloven, en wandelen naar de Geest, wegens hun eigen getuigenis, dat ze hebben in uw geweten. U zou niet meer gelokt worden enkel door de voorrechten ervan om het christendom te omhelzen, maar u zou het christendom als het grootste voorrecht achten en een loon voor zichzelf. De godzaligheid is in zichzelf (al) een groot gewin, al had ze zelfs zulke zalige gevolgen, of metgezellen niet.

Hugo Binning
predikant te Govan

”Des zondaars heiligdom”, 1741