„Wij dachten ongehinderd voorwaarts te gaan, maar nu kunnen wij niet verder zien dan de volgende bocht”, aldus prof. Wells, emeritus hoogleraar systematische theologie van de Faculté Jean Calvin (FJC) in Aix-en-Provence. „De huidige pandemie stortte velen in de wanhoop. Nu het normale leven is ingestort, blijven voor velen slechts leegte en zinloosheid over. Wetenschap, gezondheidszorg en vaccins krijgen een messiaanse rol toebedeeld. Afgoden hebben hun beloften echter nog nooit waargemaakt. De situatie van gelovigen is nooit uitzichtsloos, ook al gaan zij door een afgrond van vervolging, ziekte, lijden, angst en dood. De christelijke hoop is gericht op het geloof in de beloften van God, die vanaf de schepping tot de nieuwe schepping vast en zeker zijn.”

De online Zoomconferentie Carrefour Théologique et Biblique Sud-Ouest 2021, georganiseerd door de gemeente van Montauban, had als thema ”Menselijke hoop en/of christelijke hoop”. De Carrefour van Montauban is overigens niet dezelfde als de Carrefour Théologique van de Faculteit Jean Calvin te Aix-en-Provence. Deze werd afgelast.

In zijn lezing over het onderwerp ”De hoop: op welke toekomst?” belichtte dr. Wells vanuit de Bijbel het grote verschil tussen de hoopvolle christelijke levensvisie en de hopeloze heidense levensbeschouwing, die alles binnen een eeuwige kringloop van leven en dood ziet.

Volgens dr. Wells is de mens vanaf het begin gericht op de eeuwigheid omdat hij is geschapen met een doel: de verheerlijking van God. Onder invloed van filosofen als Nietzsche verdween de Bijbelse visie op de mens en daarmee zijn doel en bestaansgrond. Het leven bestond vanaf toen in het najagen van genot en bezit. Deze mens die het hier-en-nu verabsoluteerde, verliest door de coronapandemie alles en vervalt in wanhoop.

Tegenover de angstige mensheid, die slechts vertrouwt op de wetenschap, de maskers, de vaccinaties en politieke maatregelen, tekende prof. Wells de gelovige die vasthoudt aan de Bijbelse hoop. Hij wees op het belang van de notie van de mens als geschapen naar Gods beeld, een gegeven dat zowel verwijst naar een verleden als naar een eeuwige toekomst. Na de val werd het beeld Gods hersteld in Jezus Christus, Die als Alfa en Omega de gevallen schepping zal vernieuwen.

Prof. Wells verwees naar enkele wonderbaarlijke ‘uittochten’ in de Bijbel als symbolen van hoop op verlossing uit elke slavernij. Vervolgens gaf hij drie Bijbelse voorbeelden om aan te tonen dat God hoop kan scheppen tegen alle wanhoop door ingrijpen in de natuurlijke routine om iets nieuws te scheppen. De onvruchtbare Sara krijgt een zoon, de maagd Maria baart Gods Zoon, en het lege graf van Jezus predikt dat het leven niet uit de aarde maar uit de Opgestane voortkomt.

Prof. Wells besloot zijn lezing met citaten uit Openbaring die de toekomstige vernieuwde schepping beschrijven, waarop elke gelovige hoopt.

’s Middags sprak ds. Charles Nicolas, ziekenhuispredikant vanuit de Union Nationale des Églises Protestantes Réformées Evangéliques de France (Unepref), over ”De hoop: consequenties in de praktijk”. De ziekenhuispastor haalde uit zijn ervaringen voorbeelden aan van christenen die ondanks pijn en lijden soms letterlijk zoals Stefanus de hoop uitstraalden. Verwijzend naar de coronacrisis adviseerde ds. Nicolas: „Neem als christen gepaste afstand tot de gebeurtenissen: niet al te dichtbij, noch te veraf. Het is echt nodig dat de kinderen Gods de ascese gaan beoefenen.”