Ten eerste moeten we ons realiseren dat geen mens precies weet waarom God doet wat Hij doet. Ik berust in het feit dat Zijn soevereiniteit mijn ultieme veiligheid is. De Bijbel zegt: „Want gelijk de hemelen hoger zijn dan de aarde, alzo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen, en Mijn gedachten dan ulieder gedachten” (Jesaja 55:9).

Tenzij het duidelijk wordt geopenbaard in Zijn Woord, kunnen we gemakkelijk in de problemen komen als we proberen om Gods wil te achterhalen. Vooral wanneer we verwachten dat Zijn wil een weerspiegeling is van onze eigen wil.

Dit is waar volgens mij sommige profetische stemmen de fout in gingen. Zij profeteerden wat ze voelden in plaats van hetgeen God van plan was. Ze profeteerden wat in hun eigen ogen het beste plan voor Amerika leek te zijn. Maar God heeft andere plannen. Voeg daarbij de status van beroemdheid die deze predikers hebben. Dan is het gevaar nog groter dat we missen wat Gods werkelijke doel is. Ieder van ons moet ons hart bewaken en zeggen wat Johannes de Doper zei: „Hij moet wassen, maar ik moet minder worden” (Johannes 3:30).

Kantelpunt

Ten tweede: hebben de meesten van ons al niet decennialang gezegd dat Amerika rijp is voor het oordeel? En hoe oordeelt God vaak over naties? Of Hij gebruikt buitenlandse vijanden of Hij staat corruptie en verrotting van binnenuit toe.

Velen in ons land echoën een vraag van Jeremia: „Waarom is der goddelozen weg voorspoedig, waarom hebben zij rust, allen, die trouwelooslijk trouweloosheid bedrijven?” (12:1). Als we zien op de haat bij velen jegens God en Zijn dienst, moeten we dan echt verbaasd zijn?

Nogmaals, ik weet niet precies wat Gods plannen zijn, maar het lijkt erop dat Amerika het kantelpunt heeft bereikt. Laten we heel duidelijk zijn: „Een volk dat zijn privileges boven zijn principes waardeert, verliest al snel beide”, zei president Dwight D. Eisenhower. We zijn ons morele kompas allang kwijt. Historisch gezien weten we dat God die naties die voortdurend de zonde tolereerden met Zijn oordelen trof. Verkeerde keuzes hebben verwoestende nationale gevolgen. Arnold Toynbee, schrijver van ”A Study of History” (1961), zei: „Van de tweeëntwintig beschavingen die er in de geschiedenis zijn geweest, zijn er negentien ten onder gegaan toen ze de morele staat bereikten waarin Amerika vandaag verkeert.” Dat is al tientallen jaren geleden geschreven. Wat zou hij nu zeggen?

Ten derde, hoe graag ik ook zou willen dat oprechte, godvrezende mensen leidinggevende posities zouden hebben (van Mike Pompeo tot Ben Carson), onze eerste zorg moet de staat van de kerk in Amerika zijn. Wij leven in een representatieve democratie, wat betekent dat de machthebbers een afspiegeling zijn van de mensen die op hen hebben gestemd. Hoe kunnen we verwachten dat er godvrezende leiders worden gekozen door een decadente burgerij? De schuld hiervoor ligt zonder meer bij de kerk. En de remedie ook.

De kerk als geheel is gerieflijk geworden. Te gerieflijk. De gebedsbijeenkomsten zijn ingeruild voor films op Netflix. Diensten waarin vurig wordt gebeden om Gods Geest hebben plaatsgemaakt voor programma’s van zestig minuten vol vermaak. Dat gebeurt ook in de kerken. Voorgangers meten hun succes af met behulp van cijfers over bereik en het aantal volgelingen in plaats van dat zij zich afvragen of zij hun Heere volgen.

De kerk moet zich resetten. Het is pijnlijk duidelijk dat de meeste kerken zich niet modelleren naar de kerk die Christus in Zijn Woord heeft beschreven. Als Amerika enige hoop heeft op herontdekking van zijn morele kompas, zal het moeten beginnen met herleving van een kerk die in de kracht van Gods Geest onbevreesd de waarheid verkondigt. En dat heeft een prijs.

Getuigenis

Vervolging is de normale toestand voor christenen. Jezus waarschuwde en troostte Zijn discipelen toen Hij tegen hen zei: „In de wereld zult u verdrukking hebben; maar hebt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen” (Johannes 16:33). In feite waren de Pilgrim Fathers de vervolging ontvlucht toen ze in 1620 landden op de kusten van Amerika. In veel delen van de wereld is vervolging voor christenen een deel van het leven. Kinderen die geboren zijn te midden van vervolging worden opgevoed met de wetenschap dat hun toewijding aan Christus hun alles kan kosten. Dat begrip en die kracht brengen hen tot een getuigenis dat we missen in ons land vol comfort en gemak.

Profetische stemmen

Wanneer de realiteit van vervolging Amerika treft, zijn weinigen echt voorbereid. We proeven nu slechts de eerste vruchten van wat komen gaat. Amerika heeft de zegen en bescherming van God ervaren. Maar het land heeft God de rug toegekeerd en we gaan nu zien hoe Hij Zich met Zijn zegen en bescherming terugtrekt. Net zoals meermalen in de geschiedenis van Israël gebeurde, zijn we egocentrisch, zelfredzaam, lui en lusteloos geworden. Onze welvaart is een tweesnijdend zwaard geweest.

Toen Israël van God afdreef, riepen de profeten hen terug. En God zal vandaag ook profetische stemmen verheffen. Dat zijn geen rustgevende stemmen, maar stemmen ”huilend in de wildernis”. Hoe eerder we luisteren, berouw tonen en daders des Woords worden, hoe eerder we een opwekking zullen zien.

Dubbele nationaliteit

Hoe graag we ook een regering wilden die minder vijandig staat tegenover Christus en Zijn bruid, zou het kunnen zijn dat God ons een hard ontwaken geeft om een grote opwekking in te luiden? Bij het bestuderen van vroegere opwekkingen kunnen we zien dat ze in gebedsworstelingen werden geboren. Dat gebed was de hartslag van de heiligen. Praten over heiligheid en de dingen van God was gemeengoed. Er was een diepe erkenning van onze eigen zondigheid en een onverzadigbare honger naar God zoals we die vandaag zelden zien. Verdrukking is een grote magneet die ons naar de Heiland trekt.

Bedenk dat ik dit alles zeg als een trotse Amerikaan die houdt van de gave van vrijheid en welvaart die God ons volk heeft gegeven om er rentmeester over te zijn. Mijn plicht jegens God moet echter groter zijn dan mijn plicht jegens het land. Als christenen hebben we een dubbele nationaliteit. We hebben een verantwoordelijkheid voor beide, met Gods Koninkrijk als prioriteit.

Hoop op God

Dus ja, we leven nu in chaos. Maar ik geloof echt dat dit kan leiden tot een ware opwekking, als we opnieuw onze hoop op God stellen en ons de woorden van Paulus in herinnering brengen: „Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij” (Galaten 2:20). Stop met focussen op wat er gebeurd is en begin je te concentreren op wat je hebt te doen.

De auteur is de oprichter en voorganger van de Westside Christian Fellowship in Zuid-Californië.