Het was een zware dobber voor Zuidema. Na 35 jaar in de horeca te hebben gewerkt, ging zij met pensioen. Eerst altijd onder de mensen en toen achter de plantenbakken. Na zeven maanden hield ze het voor gezien. „De muren kwamen op me af. Het was zo stil alleen thuis. Ik moest wat gaan doen.” Zuidema kreeg een tip van een buurvrouw en vond een nieuwe baan. Als schoonmaakster.

De Rozenburgse geeft aan dat niet alleen het werk zelf lokte. „Het was om financiële redenen ook nodig dat er meer geld in het laatje kwam. Ik had in de horeca amper een pensioen opgebouwd. Slechts de laatste zeven jaar spaarde ik voor de periode na mijn 65e.”

Al vanaf het begin had de Rozenburgse het naar haar zin op haar nieuwe werk. „Ik was weer bezig en ontmoette mensen, daar blijf ik jong bij.” Na veertien jaar werkt de inmiddels 80-jarige nog steeds met veel plezier voor schoonmaakbedrijf CSU in Rotterdam. Elke dag maakt Zuidema twee uur lang schoon. Dweilen, prullenbakken legen, bureaus schoonmaken, stofzuigen, soppen, toiletten reinigen, ze draait haar hand er niet voor om.

Of dit geen inspanning betekent op deze leeftijd? Zuidema: „Geen inspanning, maar ontspanning. Het werken gaat vanzelf.” Het scheelt dat Zuidema werken gewend is. „Ik kom uit een gezin van tien kinderen en we moesten altijd goed meehelpen. Het woord relaxen kenden we niet. Ik was net veertien jaar toen ik al mee moest om op het land werken.”

Het is dan ook merkbaar dat de Rozenburgse zich volledig inzet op haar werk. „Ik ben er voor de klanten en wil goede service bieden. De baas moet op me kunnen rekenen.” Bij het bedrijf is de energieke Zuidema dan ook een graag geziene werkkracht. „Ze is stipt en secuur en heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Voor velen is Suze een voorbeeld”, zegt E. Marcus, operationeel manager bij het schoonmaakbedrijf.

De schoonmaakgigant peinst er niet over haar opnieuw met pensioen te sturen. „We zijn zuinig op goede krachten en zolang ze nog alles kan, mag ze blijven boenen en soppen. Als Zuidema in de toekomst hulp bij haar werk nodig heeft, zullen we met haar in gesprek gaan over hoe haar werkzaamheden op een andere manier kunnen worden ingevuld.”

De 80-jarige denkt daar anders over. „Het is alles of niks. Als ik mijn werk niet meer naar behoren kan uitvoeren, ga ik weg. Het is niet de bedoeling dat ik een assistent krijg om mijn werk te kunnen doen.” De Rozenburgse spreekt daarom regelmatig met haar directe leidinggevende over haar werkzaamheden. In deze gesprekken is openheid een sleutelwoord. „Ik ben goudeerlijk, dan moet hij het ook zijn. We moeten weten wat we aan elkaar hebben.”

Dat de inzet van Zuidema gewaardeerd wordt, blijkt. Haar baas heeft de vrouw genomineerd voor de titel Schoonmaker van het Jaar. Dit jaar worden voor de derde maal prijzen uitgereikt in de schoonmaakwereld. De 80-jarige is een van de drie genomineerden.

Wat ze van de nominatie vindt? „Ik had het zeker niet verwacht, er zijn zo veel schoonmakers. Het is echt een hele eer.” Een leuke bijkomstigheid is de aandacht van de media. Mijn dochter verklaarde mij veertien jaar geleden voor gek dat ik weer ging werken. Nu houdt ze zowaar een heel dossier voor me bij. Hierin verzamelt ze alle krantenberichten, foto’s en uitzendingen die aan mijn nominatie gewijd worden.”