Eigenlijk had ik deze column vijf minuten voordat de krant naar de drukker ging, moeten inleveren. De koersbewegingen van de bitcoin zijn namelijk zo volatiel dat je bij het noemen van specifieke bedragen per definitie achter de feiten aanholt. Zo daalde de waarde aan het begin van deze week, terwijl ik nietsvermoedend aan deze column zat te werken, nog met meer dan 25 procent in één dag tijd.

Voor wie het niet heeft gevolgd: maart 2020 noteerde de bitcoin 4500 euro. Dat was al een vermogen in vergelijking met de koers kort na de introductie in 2010. De 10.000 bitcoins waarmee toen twee pizza’s werden afgerekend, zouden op basis van die koers inmiddels 45 miljoen euro waard zijn. Lange tijd schommelde de prijs rond de 1 dollar, maar inmiddels wordt voor diezelfde bitcoin meer dan 30.000 euro betaald.

Ongeveer hetzelfde gebeurde de afgelopen maanden met Tesla, fabrikant van elektrische auto’s in het wat duurdere segment. Elon Musk, de topman van dat bedrijf, mag zich sinds kort de rijkste man op aarde noemen, want het aandeel Tesla werd in twaalf maanden tijd maar liefst negen keer zoveel waard. Wie op 1 januari 2020 een ton in dat fonds had gestopt, zou zich inmiddels bijna miljonair mogen noemen.

De koersstijging van het aandeel Tesla, die ervoor zorgde dat Elon Musk op papier 188 miljard dollar ‘bezit’, valt zelfs niet goed te verklaren als eerdaags de halve wereldbevolking besluit om eens een proefrit te maken. Het mag duidelijk zijn dat de traditionele brandstofauto zijn beste tijd heeft gehad, maar verder liggen alle opties open. Zo valt niet uit te sluiten dat het juist Chinese automakers zullen zijn die hier hun slag slaan.

Bovenstaande berichten zijn goed nieuws voor beleggers met een gelukkige hand van kiezen die nu met kruiwagens vol bankbiljetten op weg zijn naar de kluis, maar lijken op termijn weinig goeds te beloven en duiden op groeiende instabiliteit van het financiële stelsel. Zo verdubbelde de koers van de bitcoin onlangs nog in minder dan één maand tijd. Als dat de uitschieters waren geweest van een seismograaf, dan zou iedereen nu allang een veilig heenkomen hebben gezocht onder de tafel.

Deskundigen wijzen erop dat steeds meer institutionele beleggers een deel van hun vermogen beleggen in cryptomunten. Om die reden wordt zelfs al hardop gefantaseerd over een koersdoel van meer dan 200.000 dollar voor één enkele bitcoin. Dat zou betekenen dat je straks voor twee digitale muntstukken één heel huis zou kunnen kopen, wat in feite een omgekeerde vorm is van hyperinflatie.

Dit is een tijdperk waarin je zonder veel moeite schatrijk kunt worden of op een ongelooflijke manier het schip in kunt gaan. Zelf verwacht ik dat de ”roaring twenties” waar iedereen het nu zo vaak over heeft, weleens heel roerig zouden kunnen gaan verlopen. Anders gezegd: ik hoor steeds meer alarmbellen rinkelen, maar weet alleen nog niet welke kant ik op moet rennen richting de nooduitgang.

De auteur is publicist. Voor eerdere columns zie rd.nl/hormann. Reageren? hormann@refdag.nl