„De Heere is mijn Herder, mij zal niets ontbreken.”

Genade maakt de mens zo nederig, arm en klein, dat hij geen woorden kan vinden om zijn nietigheid en onwaardigheid tegenover de Heere recht uit te drukken. De schapen van de Heere Jezus hebben niet zozeer de gewoonte om met veel woorden over hun gebrek en ellende bij anderen te redeneren, omdat zij een afkeer hebben om met een schijn van nederigheid te koop te lopen, maar voor God verfoeien zij zichzelf dagelijks en gedragen zij zich als armen.

Maar nu is het de vraag of het dan niet anders is dan enkel nederigheid bij de vromen, en of zij dan nooit hoogmoedig zijn? Ik antwoord: het vlees begeert tegen de Geest (Galaten 5:17), de natuur voert strijd tegen de genade. De genade alleen maakt klein en arm. Dat wij nu nog zo veel hoogmoed in ons ontdekken is een bewijs dat wij nog slechts kleine genade bezitten. Maar alle ware vrome zielen beminnen een nederige gestalte en zij haten de hoogmoed, waarvan hun binnenkamers kunnen getuigen. De hoogmoed is hun een doorn in het oog en dagelijks smeken zij om een nederige ziel.

Deze schapen van de Heere Jezus wordt bevolen niet te vrezen. Nu, dit volk behoeft immers niet te vrezen. Zij hebben daar geen reden toe, en mogen met de Psalmdichter zeggen: „De Heere is mijn Herder, mij zal niets ontbreken” (Psalm 23:1).

Wulfert Floor,
oefenaar in Driebergen

(”Al de eenvoudige oefeningen”, 1913)