Heel speciaal was dat meisje van een jaar of zeventien dat in het begin van de jaartelling in het dorpje Nazareth woonde. Ze heette geen Emma maar Maria. Je zou willen dat deze Maria de komende kerstdagen een belangrijke influencer zou worden van alle Emma’s onder ons.

Maria uit Nazareth werd te midden van haar leeftijdsgenoten uitgekozen om de jonge moeder te worden van Gods Zoon. Hier hadden duizenden en duizenden vrouwen op gehoopt. Deze aanstaande moeder van nog geen twintig werd in één keer de belangrijkste vrouw op aarde. Ze stond in het middelpunt van de wereldgeschiedenis. En ze besefte het: „Van nu aan zullen mij zalig spreken al de geslachten” (Lukas 1:48)

Stel dat we Maria gaan vergelijken met alle Emma’s van vandaag, wat maakt haar dan zo speciaal? Werd ze trots? Wie oppervlakkig leest, zou het kunnen denken: „Grote dingen heeft aan mij gedaan, Hij die machtig is” (1:49). Maar dan lees je het fout. Wat dan? Was haar eerste gedachte na de woorden van de engel: „Dat past toch niet bij zo’n gewoon dorpsmeisje als ik? Nee hoor, dat kan ik echt niet.” Je zou het kunnen denken, omdat er staat dat ze zeer ontroerd, verbijsterd was. Maar denken dat Maria zichzelf te min vond voor zo’n hoge roeping, zou eveneens een grote vergissing zijn. Noch positief, noch negatief zelfbeeld is hier aan de orde.

Wat is het geheim? Maria dacht helemaal niet aan zichzelf. Ze dacht aan God. Ze hield zich niet bezig met zelfbeeld, zelfvertrouwen en zelfwaardering, maar met wie God is, met geloof en met hoe de Heere mensen waardeert. Dat denken aan God maakte haar verwonderd. Mensen met topposities gaat Hij voorbij, en laaggeplaatste dienstmeisjes kiest Hij uit. Zo is God. Geprezen zij Zijn Naam.

Laten we Maria af en toe maar eens in het middelpunt zetten. Ze kan net als Paulus zeggen: „Wees mijn navolger, zoals ik van Christus” (1 Korinthe 11:1). Je snapt dan beter dat het koesteren van belemmerde gedachten van eigen onwaardigheid bij een Goddelijke roeping in essentie hoogmoed is. Een kandidaat-ambtsdrager die bedankt omdat hij met het oog op zichzelf geen vrijmoedigheid heeft, slaat de plank mis. Zie niet op jezelf. Richt je blik op God, verwonder je over Zijn heerlijke deugden, vertrouw op Zijn macht en hulp en verheug je.

Voor ouders, psychologen en pedagogen is Maria ook een voorbeeld. Je wilt toch juist dat zo’n meisje van zeventien níet met zichzelf bezig is. Dat ze focust op haar roeping in plaats van haar selfie. Dat ze zichzelf als schepsel Gods aanvaart, in plaats van positief of negatief waardeert. En zich tegelijk als zondaar ziet staan tegenover God en daarom evenals Maria niet meer buiten de Zaligmaker kan. Het zal gebeuren. Er zullen tot op de laatste dag Emma’s zijn die op Maria gaan lijken. Zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht over degenen die hem vrezen.

De auteur is mediator, coach en ondernemer.