De man plaatste zijn bedreigingen op een forum bij Microsoft Netmeeting (MSN). Dat gebeurde na de uitzending op 29 augustus van het televisieprogramma Zomergasten, waarin Hirsi Ali te gast was. Wegens de dreigementen trof justitie extra veiligheidsmaatregelen om de politica haar werk als lid van de Tweede Kamer te kunnen laten doen.

De bewuste uitzending van Zomergasten toonde de film Submission van Theo van Gogh en Hirsi Ali. In die film figureren vier mishandelde vrouwen in een doorschijnend gewaad, waarbij de borsten zichtbaar zijn. Op de lichamen is een aantal omstreden vrouwonvriendelijke tekstfragmenten uit de koran in het Arabisch gekalligrafeerd. Het idee voor de film kwam van de VVD-politica. Ze verklaarde niet moslims te willen provoceren, maar alleen te willen prikkelen tot nadenken.

De Nationale Recherche achterhaalde in samenwerking met justitie in Amerika het e-mailadres van de 22-jarige man. Dat leidde tot invallen op drie adressen in Den Haag. De verdachte heeft bekend dat hij verantwoordelijk is voor de berichten op MSN. „De berichten zijn extreem. Ik was boos en kwaad op hoe zij de islam zwart maakt. Uit boosheid heb ik haar op deze manier pijn gedaan.” Spijt betoonde de man wel, maar dan vooral omdat de kwestie voor hem zelf negatieve gevolgen heeft gehad. Op de vraag of hij ook spijt had over wat hij Hirsi Ali had aangedaan, reageerde hij met een glimlach.

De rechter stelde dinsdag dat de man niet alleen zelf de politica bedreigde, maar ook anderen die kans bood. Hij publiceerde namelijk ook haar adres op de internetpagina. Daar gaat meer dreiging van uit dan alleen van één persoon, concludeerde de rechter.

De advocaat van de veroordeelde bedreiger, P. Hoogendam, kondigde direct aan in hoger beroep te zullen gaan. „De rechter deed direct na mijn pleidooi uitspraak, zonder een moment van overweging en zonder na te denken over mijn pleidooi of er minimaal op te reageren”, constateerde hij verbaasd. „Ze las het ook van een papiertje op. De rechter had het vonnis kennelijk vooraf al klaar. Dat is verkeerd en daar kan ik dan ook geen vrede mee hebben.”

Hoogendam gaat bij de raadkamer ook proberen zijn cliënt op vrije voeten te krijgen. „Als we het hoger beroep moeten afwachten, heeft mijn cliënt zijn straf al uitgezeten voordat de behandeling daarvan begint.”