Dit zei ds. A. Schot zaterdagavond op een SRB-avond in Kampen. De predikant van de gereformeerde gemeente van Nunspeet sprak voor ongeveer honderd jongeren over evangelisatie. Hij nam als uitgangspunt Hosea 4:1-6, waar de ondergang van het volk aangewezen wordt omdat het geen kennis heeft.

Volgens ds. Schot is de beschrijving van Hosea toe te passen op de geseculariseerde situatie in het ontkerkelijkte Nederland. Krantenartikelen over bijbellezen brachten vorige week op onthutsende wijze aan het licht dat Nederland evangelisatieland is. „Dit onderzoek onderstreept de noodzaak van evangelisatiearbeid”, aldus ds. Schot.

„Gods Woord heeft geen invloed meer in de Nederlandse samenleving.” Volgens de Nunspeetse predikant kan men van foto’s uit oude zendingskalenders aflezen hoe heidens de moderne leefwijze is. Een aantal zaken van het heidendom vinden we opvallend, zij het in een andere vorm, terug in onze tijd. Ds. Schot gaf enkele voorbeelden: het ontbreken van kleding, de acceptatie van huwelijksontrouw of polygamie, de omgang met ongeboren leven, piercings. „Deze overeenkomsten tonen duidelijk aan dat de invloed van Gods Woord in Nederland nagenoeg verdwenen is. Hoewel wij als kerkmensen niet beter zijn, wéten we wel beter en daarom ligt er de opdracht tot evangelisatie. De opdracht tot evangelisatie is door Christus Zelf aan Zijn gemeente gegeven.”

Soms kan evangeliseren uitgroeien tot een soort activisme dat losstaat van kerkelijke structuren. Met nadruk wil ik stellen, zei ds. Schot, „dat evangeliseren in de eerste plaats een verantwoordelijkheid is van de kerk, iets wat onder de ambtelijke verantwoordelijkheid valt. Anderzijds heeft ook ieder afzonderlijk gemeentelid de opdracht tot evangelisatie.”

Ds. Schot deed voor het evangeliseren ook enkele praktische handreikingen. „Allereerst is onze levenswandel het evangelisatie middel bij uitstek. Niets doet meer afbreuk aan de kerk dan wanneer kerkleden in het openbaar niet leven naar Gods Woord. De geveinsdheid van kerkmensen is vaak het onderwerp van gesprek met buitenkerkelijken. Hoezeer een godzalige levenswandel mensen voor Christus winnen kan, toch moeten mensen ook aangesproken worden.

De geweldige eenzaamheid die in onze samenleving heerst, kan een gelegenheid zijn om mensen met Gods Woord in aanraking te brengen. Evangelisatie veronderstelt echter wel dat er bij kerkleden kennis aanwezig is. Hoe vaak ontbreekt het daaraan. Daarnaast moet het wel uit de goede bron voortkomen, dat is de liefde. De liefde is de vervulling van de wet. De mensen moeten merken dat er bewogenheid is. Niets is zo verwoestend als het ontbreken van de liefde.”

Evangelisatiewerk moet een verstaanbare boodschap brengen, zei de predikant, „maar het moet ook een eerlijke boodschap zijn. Er mag geen water bij de wijn gemengd worden. Vaak wil men zo ver gaan in het verstaanbaar maken van het Evangelie dat het geen Evangelie meer is. Deze pogingen brengen evangelisatie in diskrediet.”

Ds. Schot zei het oneens te zijn met algemeen gestelde evan- gelisatieboodschappen zoals „Jezus houdt van u”, „Er is hoop” of „God heeft ook een plan met u.” „De Bijbel geeft geen grond voor die algemene toepassingen. Begin waar Gods Woord begint, namelijk bij de schepping. Spreek over de zonde en de rechtvaardigheid van God. Het goede doel heiligt niet elk middel. Een film is strijdig met het karakter van de boodschap. Bijbelgetrouwe evangelisatiearbeid stuit altijd op verzet en tegenstand. Noach preekte 120 jaar zonder vrucht. Wij zien graag aantallen, maar Gods eer gaat bovenal.”