Er is een simpele verklaring te bedenken waarom de meeste media niet eens melding maken van de uitslag van de stemmingen. Het was immers onzinnig om een Kamer te laten stemmen over verklaringen die niet bestaan. SP-Kamerlid Kwint, indiener van een van de moties, twitterde er trots over dat scholen nu niet langer ouders mogen laten „tekenen voor het afwijzen van homoseksualiteit.” Wat Kwint vergat erbij te melden, was dat dit nu ook nergens gebeurt en dat zijn motie dus een lege huls was.

De motie is echter vooral een stok om een andere hond te slaan: vrijwel de hele Kamer vindt dat je als school niet de Bijbel zo mag lezen alsof die homorelaties verbiedt. Immers, het gewraakte document bevat slechts drie zinnen over het huwelijk als onverbrekelijke verbintenis tussen één man en één vrouw – en toch staat dit nu te boek als ”anti-homoverklaring”.

Daarmee markeert de aangenomen motie wel degelijk een nieuwe fase in een decennialang gevecht. Als het aan de progressieve partijen ligt, houdt die strijd pas op als de libertijnse visie op seksualiteit zodanig wettelijk verankerd is dat elke uiting die daarmee in strijd is uit de publieke ruimte gebannen kan worden.

Wat kunnen Bijbelgetrouwe christenen nog doen om deze ontwikkeling tegen te gaan? Allereerst is het van belang te beseffen dat het niet gaat om een botsing tussen ideologieën maar om een geestelijke strijd. De Bijbel maakt duidelijk dat die strijd op Golgotha al gewonnen is. Dat is geen reden om lijdzaam te berusten of zich zonder verweer in de hoek te laten drukken.

Christenen doen er goed aan te blijven benadrukken dat de belangrijkste boodschap in de Bijbel niet homoseksualiteit betreft, maar de oproep om God en de naaste lief te hebben. Voorkomen moet worden dat de Bijbel straks alleen bekend staat als anti-homoboek.

En als het dan over homoseksualiteit gaat, blijft het van belang om met twee woorden te spreken. Er mag geen misverstand over bestaan dat de Bijbel een homoseksuele relatie ondubbelzinnig benoemt als een zonde die mensen buiten Gods Koninkrijk houdt – zoals dat overigens ook voor heteroseksuele zonden geldt.

We dienen wel te beseffen hoe hard dat klinkt in deze tijd, in een cultuur die steeds minder met God en Zijn Woord heeft. De Bijbel biedt geen enkele ruimte om mensen af te wijzen. Hetzelfde Bijbelgedeelte dat allerlei vormen van seksualiteit buiten het huwelijk verbiedt, wijst ook de weg naar herstel: de gemeente van Korinthe bestond onder meer uit homoseksuelen, hoeren en overspelers die tot geloof kwamen.