„En omdat de ongerechtigheid vermenigvuldigd zal worden, zo zal de liefde van velen verkouden.”

Helaas is er vaak geen verandering door middel van de verschillende krachtige preken. Het is alsof het maar een praatje was. De mensen achten het niets en blijven dezelfde. Het Woord is dan als een reuk des doods. De uitwendige oorzaken zijn de list van de duivel, die het goede zaad uit het hart van de mens wegneemt, of door onze menigvuldige bezigheden met de dingen van deze wereld wordt dit goede zaad verstikt. Anderen wijken af door verdrukking: het hart is niet veranderd, en daarom is het Woord hun tot een aanstoot en een rots der ergernis. Als men eens wordt geraakt en overtuigd, dan zoekt men die door vermakelijk gezelschap te verdrijven. Men doet als de anderen, die lachen, en drinken, en spelen, en maken van het zondigen een spel. Dus wordt de ongerechtigheid vermenigvuldigd, en daarom gaat de liefde verkouden. De inwendige oorzaken zijn dat Gods Woord zo weinig vrucht geeft tot onze verandering. Er is gebrek aan vochtigheid, omdat het Woord evenals ons koude hart, geen sap heeft. Daarom verdort het. Daarbij komt de steenachtigheid van het hart. Het Woord wordt op stenen gezaaid, en daarom kan het geen vrucht voortbrengen. De predikant kan het nog zo veel en krachtig zeggen, het blijft alles hetzelfde. Het Woord doet geen nut, omdat het ongelovig hart ook liefdeloos is, zonder warmte, koud en verhard.

Jodocus van Lodenstein, predikant te Utrecht

(”De heerlijkheid van een waar christelijk leven”, 1767)