Hongkong is in rep en roer. De bevolking van de voormalige Britse kroonkolonie verzet zich met hand en tand tegen een omstreden wet die uitlevering van verdachten aan China mogelijk maakt. Hongkong is weliswaar sinds 1997 in Chinese handen, maar kent een eigen rechtssysteem. Dat is in veel gevallen een stuk minder knellend dan de wetten die op de rest van het vasteland door Peking worden gehandhaafd.

De uitleveringswet is dan ook vooral een áánleiding voor de recente protesten tegen de regering van gouverneur Carrie Lam. De diepere oorzaak is de angst van de Hongkongse burgers dat Peking een einde zal maken aan hun status aparte en dat zij, evenals de rest van China, volledig onder de controle van de Communistische Partij zullen komen. Met alle beperkingen van dien.

Lees ook

Leider Hongkong door het stof na protesten

En dus gaan de inwoners van de metropool al dagenlang de straat op. De oproerpolitie trad hardhandig op en arresteerde tientallen activisten. Maar dat maakte de demonstranten alleen maar vastberadener. Afgelopen weekeinde groeide hun aantal tot bijna twee miljoen. Gouverneur Lam heeft inmiddels beloofd dat de verdere behandeling van de uitleveringswet zal worden uitgesteld. Maar de betogers willen meer. De wet moet worden ingetrokken en Lam moet vertrekken. Eerder zullen de protesten niet stoppen, dreigen ze.

Boodschap

Opmerkelijk is de rol die christenen spelen in de demonstraties. Het begon allemaal op de avond van 11 juni. Een gebedsbijeenkomst bij het regeringshoofdkwartier eindigde met het zingen van het lied ”Sing Hallelujah to the Lord”. In de dagen daarna klonk het gezang keer op keer. Eerst uit de mond van christenen, die daarmee een boodschap van vrede en hoop wilden uitdragen. Maar al spoedig namen ook niet-gelovigen de ‘strijdkreet’ over. De eenvoudige woorden en melodie hielpen daarbij.

Inmiddels staan groepen christenen vooraan bij de vele demonstraties in de stad, terwijl zij nog geen 10 procent van de bevolking uitmaken. Die voortrekkersrol zijn de kerken van Hongkong niet gewend. Bij soortgelijke protesten vijf jaar geleden, hield de kerk zich heel bewust afzijdig. Geestelijke leiders riepen hun gemeenteleden destijds uitdrukkelijk op zich afzijdig van acties tegen de overheid te houden.

Dat is nu allemaal anders. Dominee Chi Wai Wu, secretaris-generaal van de Hong Kong Church Renewal Movement, is blij dat kerken hun verantwoordelijkheid nemen. Dat is volgens hem hard nodig om een dam op te werpen tegen de groeiende invloed van Peking. In de rest van China is de overheid al langere tijd bezig met een stelselmatige campagne om religie uit het publieke domein te bannen. Vooral christenen zijn daar de dupe van.

Wu is ervan overtuigd dat de betrokkenheid van de kerk bij de protesten de mening van veel jonge inwoners van Hongkong over christenen veranderd. „Eerder zagen velen christenen als mensen die vooral wereldvreemd waren en zich niet druk maakten over zaken waarmee de Hongkongse samenleving wordt geconfronteerd. Nu hebben zij veel meer respect voor christenen. Sommige demonstranten zeggen zelfs dat ze terug naar het geloof willen”, aldus de voorganger tegen The Christian Post.

Angst

Hij is overigens een van de weinige christenen die zich in de media durft uit te spreken. Ondanks de openlijke protesten willen veel demonstranten niet met naam en toenaam bekend worden, uit angst voor represailles van de Chinese autoriteiten.

Samen met een groep voorgangers heeft Wu een verklaring uitgegeven waarin het recente politiegeweld tegen ongewapende demonstranten wordt veroordeeld. „Ik voel me heel bedroefd. Zal deze generatie straks nog als de jongeren van Hongkong bekend willen staan? Zullen zij nog van de stad houden?”

Afgelopen zondag kwamen de christenen van Hongkong samen in Chater Garden, in het centrum van de stad. Ze stonden stil bij Spreuken 21:1-3: „Des konings hart is in de hand des Heeren als waterbeken. Hij neigt het tot al wat Hij wil. Alle weg des mensen is recht in zijn ogen; maar de Heere weegt de harten. Gerechtigheid en recht te doen is bij den Heere uitgelezener dan offer.”