Waarom is het zo lastig uzelf te onderzoeken? Hebt u wel eens onderzocht wat de verhindering is? Ik denk dat het klaar en duidelijk is waar het aan hapert. Uw leven zonder God en Zijn gemeenschap brengt u buiten de staat om uw ziel te bezitten. U kent God noch uzelf. U dwaalt in het duister, u bent een vreemde voor uw eigen hart, omdat u het heilzame zelfonderzoek niet beoefent. Ja, dat is een ongewoon en moeilijk werk, maar niettemin nuttig en nodig voor uzelf.Vindt u niet dat veel geveinsdheid en luiheid u in de weg staan om uzelf te onderzoeken? Is deze plicht u onaangenaam wegens bewuste verdorvenheid? Vindt u veel tegenstand vanbinnen en vanbuiten? Wat doet u dan? U zult zeggen: Telkens maar uitstellen en deze plicht vergeten, want het is toch geen vermaak in zo’n beerput te wroeten. Wie ziet graag zijn mismaaktheden?

Maar, geliefden, is het niet beter ontdekt dan verborgen? Ik vrees dat het de schuld is van uw hoogmoed, die ziet dat hij van de troon moet en dat zijn onwettige begeerten ontdekt worden. Dit is uw boezemverraad. Daar hapert het. Waarom doet u de plicht van dit zelfonderzoek niet dagelijks? Ach, het is zo nodig. Wekt uzelf dan op en zet uw hart op uw wegen. Wilt u liever onkundig zijn van gevaar? Ik meen toch van niet. Doorzoekt u dan nauw, ja, zeer nauw.

N.N., predikant te Schotland (Eens christens zelfonderzoek, 1727)