Het is gezellig druk in ’t Lichtpunt. Bezoekers druppelen binnen, sommigen worden door hun kinderen gebracht. Op tafel staat een doosje pepermunt. Boven het orgel hangt een schilderij met het Onze Vader, in een andere hoek prijkt een borduurwerk over 2 Petrus 1:19, de tekst waar ’t Lichtpunt haar naam aan ontleent. Volgens de bezoekers voorziet ’t Lichtpunt, dat sinds een jaar bestaat, in een behoefte.

Twaalf, dertien bezoekers schuiven aan, waaronder een echtpaar dat sfeer komt proeven. „Als we allemaal wat inschikken, is er plek genoeg.” Er wordt druk gekletst. Nieuwtjes worden uitgewisseld en het wel en wee van kinderen en kleinkinderen komt voorbij.

Activiteitenbegeleidster Esther de Bruijn en vrijwilligster Gerdien Hansman zorgen voor koffie met ontbijtkoek. Als ook de laatste deelneemster is gearriveerd – „ik heb een kwartier op vervoer zitten wachten” – opent De Bruijn de bijeenkomst. Ze vraagt of bezoeker Willem Scherpenzeel Psalm 27 wil lezen. „De Heere is mijn licht en mijn Heil, voor wien zou ik vrezen”, klinkt plechtig zijn sonore stem. De Bruijn gaat voor in gebed, leest een stukje uit een dagboek en laat twee Psalmen zingen. „Dat was mooi”, mompelt een bezoeker als de laatste woorden hebben geklonken.

’t Lichtpunt is ontstaan op verzoek van enkele plaatselijke kerken. De Bruijn: „Elke dinsdag komen hier zo’n tien mensen met een indicatie voor dagbesteding. We brengen de dag door, zoals de mensen dat gewend zijn. We lezen uit de Bijbel en zingen psalmen op hele noten. Daarna doen we een puzzel of een spel. Rond twaalf uur is er een warme maaltijd. Een vertegenwoordiger van een van de betrokken kerken sluit de maaltijd af en blijft vaak zitten voor een pastoraal gesprek. Dat wordt erg gewaardeerd. Na het rustuurtje is er ’s middags ook een programma. We wandelen dan bijvoorbeeld een eindje.”

De activiteitenbegeleidster zoekt het niet in grote activiteiten. „Het gaat erom dat de mensen zich thuis voelen: we doen de vaat, geven bloemen en planten water en maken het gezellig met een koekje bij de koffie. Het gaat vaak om kleine dingen. We merkten dat bezoekers echte melk in hun koffie willen en geen ‘oplos’. Dus sparen we zegels voor DE-producten, zoals een melkopschuimer.”

Inmiddels buigen de senioren zich over een puzzel. Zinnen uit Handelingen 9 – over de bekering van Paulus – moeten in de goede volgorde worden gezet. De Bruijn en Hansman helpen waar nodig. Sommige bezoekers zijn al klaar en beginnen vast aan de volgende opgave. Wies de Bruijn (84) uit Leerdam zit druk te puzzelen. „Ik kom hier graag, het is gezellig en de sfeer is vertrouwd. Vanmiddag gaan we fietsen op zo’n fietslabyrinth. Dan zie je op een scherm waar je precies rijdt. Dat vind ik erg leuk. Ze zijn bezig om een tweede dag te regelen. Als die er komt, ga ik daar zeker heen.”

Ook Eigje van Felius (89) heeft het prima naar haar zin. „Ik sla geen dag over. Je hebt aanspraak aan elkaar. Thuis zit ik ook maar alleen. Mijn kinderen komen erg trouw, maar de dagen duren toch best lang”, zegt de Leerdamse.

Willem Scherpenzeel uit Vianen is vaste klant. „In Vianen heb je ook zoiets, maar dat is neutraal. Ik ben veertig jaar ouderling geweest. Ik kom hier graag. Ik kende in het begin niemand, maar ik leg gemakkelijk contact.”

De dagbesteding gaat uit van de gereformeerde gemeente, de gereformeerde gemeente in Nederland en de christelijke gereformeerde kerk in Leerdam en de hersteld hervormde gemeenten van Leerdam en Oosterwijk.