De stuurgroep nationale synode is een aantal jaar bezig geweest met het opstellen van deze verbondenheidsverklaring. Op de vergadering in het gebouw van de Theologische Universiteit Kampen van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt werd de vijfde en definitieve versie voorgelezen. Prof. dr. Barend Kamphuis, emeritus hoogleraar systematische theologie aan de Theologische Universiteit Kampen, gaf een toelichting.

Steun

In de verklaring betuigen kerken uit de breedte van de gereformeerde gezindte in het verleden vaak langs elkaar heen te hebben geleefd. De kerken die de verklaring ondertekenen beloven elkaar te steunen en te helpen, op basis van de onderlinge verbondenheid „in de Naam van Jezus Christus.”

„Wij zijn aan elkaar gegeven door onze Heere Jezus Christus en daarom willen we elkaar ook niet meer loslaten. Wij erkennen dat er onder ons grote verschillen zijn in overtuiging en in geloofsbeleving. Deze verschillen willen wij niet ontkennen of bagatelliseren. Maar wij zijn ervan overtuigd dat wat ons verbindt meer is.”

Doelen

Aan het eind van de verklaring is een aantal concrete doelen opgenomen. Zo wordt opgeroepen tot een jaarlijkse vergadering van vertegenwoordigers van de deelnemende kerken.

In de verklaring wordt de positie van christenen in de samenleving als reden voor samenwerking genoemd: „Wij leven nu in een totaal andere tijd, waarin christen-zijn betekent tot een minderheid in ons land te horen. Wij verootmoedigen ons en wij verklaren dat wij elkaar blijvend zullen zoeken.”