Lunteren, naar eigen zeggen het middelpunt van Nederland, is een dorp op de westflank van de Veluwe, met een uitgestrekt buitengebied. Van de ruim 13.000 inwoners zijn echter weinigen actief in de natuur. Dat kan anders, vonden Sander en zijn moeder Ria Bijsterbosch.

Ria: „Op waarneming.nl waren wij bijna de enigen die regelmatig planten- of dierwaarnemingen invoerden. Zo leek het alsof er in Lunteren niets te vinden is.”

Dat is echter verre van juist, dus startten Ria en Sander een wedstrijd: in een jaar tijd duizend soorten uit Lunteren melden op waarneming.nl. De klok begon te lopen op 5 augustus en inmiddels staat de teller op ruim 360 soorten: 180 planten, 70 vogels, 30 paddenstoelen en verder kleine aantallen van diverse insecten en andere soortgroepen.

Vennetje

Het water staat laag in het enige vennetje dat Lunteren rijk is, aan de rand van een heideveldje midden in het Luntersche Buurtbosch. Gelukkig is er regen op komst. Toch zagen Ria en Sander hier de afgelopen tijd nog heel wat libellen en andere insecten. Zo’n heidevennetje kent een unieke flora en fauna, maar het staat onder druk. „Regelmatig komen mensen hier hun hond uitlaten. Soms gooien ze een stok in het water, de hond springt er achteraan en verstoort het onderwaterleven”, vertelt Ria.

Nog geen tien minuten later komen twee grote honden uit het bos rennen, recht op het water af. Eentje blijft langs de oever scharrelen, de andere banjert dwars door het plasje.

Een man en een vrouw van middelbare leeftijd wandelen over het pad langs het ven. Ria spreekt hen aan: „Weet u dat honden hier niet los mogen lopen?” Nee, ze hebben nergens een bordje gezien. De vrouw lijkt het ook maar onzin te vinden: „In de lente zitten er nog kikkervisjes zat.”

Intussen zijn er al leuke soorten gevonden. Op het heideveldje fotografeerde Sander onlangs de zeldzame blauwvleugelsprinkhaan. Een florist vertelde ooit op een ander heideveldje de zeldzame grote wolfsklauw te hebben ontdekt.

Vogelen

Beide Bijsterboschen zijn begonnen met het spotten van vogels; Ria is zich daarnaast gaan verdiepen in planten, Sander in nachtvlinders. „En een beetje sprinkhanen, kevers, wantsen, bijen.” Ria: „Eigenlijk vinden we alles in de natuur leuk. Nu de winter eraan komt en er niet veel planten meer te zien zijn wil ik me gaan verdiepen in mossen.”

Sander, die een technische opleiding volgt aan het Hoornbeeck College, heeft een nachtvlinderval in de tuin staan. „’s Nachts komen ze op de lamp af en vallen ze tussen de eierdoosjes, ’s morgens kun je ze rustig op naam brengen.” Hij wil het ook op het platteland en in het bos proberen.

Platteland, doorsneden met wegen, houtwallen, sloten, beken en bebouwing, heeft Lunteren genoeg. Wel is de grond bijna overal erg voedselrijk en daardoor juist niet soortenrijk. Het bos met zijn heideveldjes moet zeker een bijdrage leveren. En met ruim 40 vierkante kilometer (De Valk valt er op waarneming.nl buiten) biedt Lunteren genoeg kansen.

Korstmossen

Denken ze zo de duizend soorten te gaan halen? Ria: „Dan moeten er wel meer waarnemers bij komen die verstand hebben van andere soortgroepen. Een Brabantse neef van ons weet alles van korstmossen, misschien wil die een keer kijken.” Wie weet wordt het zeldzame gewoon baardmos of het uiterst zeldzame geel boomzonnetje teruggevonden.

Er zijn wel anderen die waarnemingen invoeren, maar beperkt. Hulp van iedereen die iets weet van paddenstoelen, bijen, vliegen, kevers, spinnen of welke soortgroep dan ook blijft welkom. Ria: „Zoeken naar soorten is een leuke reden om de natuur in te gaan, en het mooiste jaargetijde moet nog komen. Samen zetten we Lunteren op de kaart.”