Vijf jaar geleden openden in tal van Italiaanse steden plotseling Nederlandse patatwinkels. Dat was een echte noviteit. Italianen eten pasta of pizza, maar nauwelijks patat of ”patatine fritte”, zoals het heet in het Italiaans. Snackbars en patatwinkels bestonden eigenijk niet in Italië. Je had McDonald’s, en dat was het.

Wat meehielp in de opkomst van deze voor Italië nieuwe branche is dat snacks in de mode zijn, ook in Italië, waar traditioneel meer tijd wordt genomen voor het eten.

Marktleider is Queen’s Chips Amsterdam. In Italië zijn er in korte tijd veertig filialen geopend en jaarlijks worden er nieuwe winkels opgestart. Queen’s Chips Amsterdam appelleert aan Nederland, maar het eigendom is 100 procent in Italiaanse handen.

Twee fasen

„We hebben heel bewust de link met Nederland gelegd”, zegt Renato Musto, een van de eigenaren. „Nederland is de belangrijkste zaadveredelaar ter wereld en een van de grootste aardappeltelers. De kwaliteit van de grondstof is constant en hoog. De Nederlandse aardappels liggen dertig jaar voor op die van ons. Ze zijn laag in zetmeelaandeel, en geven bijna geen water af. De patat wordt in twee fasen gebakken, typisch Nederlands. De binnenkant wordt voorgebakken, de buitenkant apart gefrituurd.”

Voor het woord Amsterdam is ook heel bewust gekozen. „Die stad fascineert Italianen, vooral jongeren.” Zo brachten vorig jaar bijna 600.000 Italianen een bezoek aan onze hoofdstad. En dat ”Queen” slaat natuurlijk op een van onze vroegere koninginnen, die vast en zeker ook niet onbekend zijn het buitenland? Niet dus. „Voor die naam hebben we gekozen omdat we vinden dat de aardappel de koningin van de internationale keuken is”, vertelt Musto, die uit de buurt van Napels komt.

Woerden

De producten komen hoe dan ook écht uit Nederland. De frituurinstallaties haalt het bedrijf uit Woerden. Daar is Perfecta gevestigd, een bedrijf in friteuses. De naam is inderdaad duidelijk te lezen op de roestvrijstalen installatie.

„De originele Nederlandse aardappelen worden exclusief geïmporteerd en altijd versgesneden”, zoals op een bord in een van de winkels staat. Een volledig assortiment sauzen wordt geleverd door het Belgische merk Manna. Trouwens, in Italië is de link tussen friet en België niet zo sterk als in Nederland. Dan is ook beter te begrijpen dat de Italiaanse eigenaars voor Nederland hebben gekozen. In Italië hebben Nederland en Amsterdam een herkenbaarder profiel dan onze zuiderburen.

Het gaat Queen’s Chips Amsterdam voor de wind. „Elke vestiging heeft zo’n vier man personeel en zet ongeveer 4 ton per jaar om”, zegt Musto. Het is een franchiseformule. Bij de hoofdvestiging en een aantal eigen toeleveringcentra werken ongeveer veertig mensen. „Het succes van onze formule bestaat eigenlijk uit de basisprincipes van de marketing. We zitten op toeristische toplocaties, hebben een uitstekend product en een aantrekkelijk imago, dat de koopimpuls van de consument stimuleert.”

Prijs

De prijs schrikt klanten kennelijk niet af. Bij Queen’s Chips Amsterdam kost een zak patat 3 euro plus 50 cent voor saus. De puntzak doet ook heel Nederlands –of misschien wel Vlaams– aan. Het is wel lastig eten. In de punt van zak blijft uiteindelijk een vettige klomp saus met overgebleven patatjes over. Maar kennelijk klagen Italianen en toeristen daar niet over.

Musto heeft een duidelijk idee over zijn onderneming en kan zonder moeite aangeven wanneer de kers op de taart gaat. „Dat zou het moment zijn waarop we een winkel op een A-locatie in Amsterdam openen.” Want ja, dat zou hetzelfde zijn als Nederlanders een Napolitaanse pizzeria in Italië zouden beginnen.

zomerserie Made in Holland

Sommige producten uit Nederland kom je overal ter wereld tegen. Hoe is dat zo gekomen en wat vinden gebruikers ervan? Op 17 augustus: HEMA in Groot-Brittannië.