Trump is weer eens boos
Het kan verkeren. Die aloude uitspraak bewees zich dit weekeinde eens te meer, na afloop van de G7-top van de zeven invloedrijkste industrielanden in de wereld.
Het leek allemaal zo mooi. In een gezamenlijke slotverklaring beloofden de deelnemende landen invoerrechten en overheidssubsidies te beperken. Dat was een gevoelig punt, omdat de Verenigde Staten onlangs hadden aangekondigd de heffingen op aluminium en staal te verhogen.
De Amerikaanse president Donald Trump toonde zich aanvankelijk zeer tevreden over de uitkomst van de G7-top. Hij sprak zelfs van een „fantastische bijeenkomst.” Enige aanmatiging kon hem vervolgens ook niet worden ontzegd. Want hij vervolgde in zijn reactie: „Ze begrijpen dat ik ze niet meer kan toestaan hoge invoertarieven te vragen en subsidies toe te staan.” Alsof Trump bepaalt wat er op economisch gebied in de wereld gebeurt. Hij zal toch terdege rekening moeten houden met de economische machtsblokken in Europa en Azië.
En toen kwam de omslag. Trump vertrok eerder van de G7-top in Canada, omdat hij naar Singapore moest afreizen voor zijn ontmoeting met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un. Daardoor miste hij de persconferentie van de Canadese premier Trudeau. Die liet aan het slot van de bijeenkomst weten dat Canada niet met zich laat sollen als het om importheffingen gaat. Dat had de Canadese regeringsleider overigens al tijdens de top duidelijk gemaakt. Bovendien hoeft geen enkel land met zich te laten sollen.
Bij Trump schoten die uitspraken echter in het verkeerde keelgat. Prompt trok hij dan ook zijn steun aan de slotverklaring in. Via zijn gebruikelijke kanaal Twitter liet hij weten dat de opmerkingen van Trudeau „oneerlijk en zwak” waren. Alsof de opmerkingen van een Canadese premier een gezamenlijke uitspraak van wereldleiders in één klap onderuit kunnen halen.
Het tekent opnieuw de onvoorspelbaarheid van Donald Trump. Het is erg lastig zaken te doen met een man die het ene moment verklaart dat hij erg in zijn nopjes is met een ontmoeting tussen wereldleiders, en het andere moment zijn gemaakte afspraken overboord gooit.
Onvoorspelbaarheid is nog niet per se een verkeerde eigenschap. Dat kan zelfs af en toe verrassende nieuwe inzichten geven. Maar het klakkeloos opzeggen van internationaal gemaakte afspraken tussen wereldleiders wekt sterk de indruk van onbetrouwbaarheid. Alleen maar omdat Donald J. Trump boos is over uitspraken van een Canadese premier.
Dat maakt zo zachtjes aan dat de wereld nog voorzichtiger moet zijn en Amerikaanse president niet blindelings kan vertrouwen. Want de internationale gemeenschap hoeft, evenals Canada, ook niet met zich te laten sollen. Zelfs niet door de Amerikaanse president. Dat heeft hij dit weekeinde weer eens overtuigend bewezen.
