Schuilnamen voor suiker
Als je in de supermarkt een bewerkt voedingsmiddel koopt, is de kans groot dat er (een vorm van) suiker in zit. Of dat zo is, valt van het etiket niet altijd gemakkelijk af te lezen. Want suiker heeft vele schuilnamen.
Dat fabrikanten van snoep en frisdrank lustig gebruikmaken van de suikerpot ligt voor de hand. Maar dat ook fabrikanten van slasaus, muesli en vis in blik –om maar een paar voorbeelden te noemen– suiker in hun producten stoppen: daar ben je je niet altijd van bewust.
Dat bijna overal suiker in zit, heeft een aantal redenen. Het verlengt de houdbaarheid. Het fungeert soms als drager voor geur- en smaakstoffen (bijvoorbeeld in thee met een smaakje). Het heeft een bindende werking. En het geeft natuurlijk een zoete smaak, en dat vinden we lekker. Of fabrikanten denken dat dat zo is. Wat de reden zou kunnen zijn dat allerlei hartige zaken –denk aan saus en soep– anno 2018 vaak ‘een zoetje’ hebben.
Dat er in zo veel producten suiker zit, heeft als consequentie dat de gemiddelde Nederlander hiervan veel te veel binnenkrijgt. De gevolgen zijn bekend: mogelijk overgewicht en ziektes die daarmee in verband staan. Wie de suikerconsumptie wil matigen, doet er goed aan om etiketten te lezen. En om zich eens te verdiepen in de vele –wettelijk voorgeschreven– namen voor deze stof. Denk aan glucose, dextrose en fructose. Maar ook maltose, melksuiker en melasse hebben in het lichaam hetzelfde effect als suiker. Hetzelfde geldt voor tegenwoordig als gezond(er) bekendstaande stoffen als kokosbloesemsuiker en oerzoet. En voor gezond klinkende alternatieven als druivensapconcentraat of fruitextract.
Maltodextrine, ook lid van de suikerfamilie, smaakt trouwens niet eens zoet. Het is een stof die in producten bindend werkt. Qua calorieën is het ongeveer vergelijkbaar met kristalsuiker.
Op de website van het Diabetes Fonds staat een lijst met nog veel meer suikernamen. Eigenlijk zijn het er te veel om te onthouden.
De eenvoudigste manier om verstopte suiker uit de weg te gaan, is om minder industrieel bewerkte voedingsmiddelen te gebruiken. In soepen en sauzen is suiker vaak een vanzelfsprekend ingrediënt. Maar als je zelf tomatensoep maakt –of je daarvoor nu verse tomaten, een blik gepelde tomaten of een blikje tomatenpuree gebruikt– peins je er toch niet over om er een schep suiker door te roeren?
