In het weekend ligt het station van Châlon-sur-Saone, tussen Dijon en Lyon, er tamelijk verlaten bij. In de hal staren enkele reizigers naar de aankomsttijden op de schermen. Sommigen zijn hiernaar toe gekomen om te kijken hoe ze maandag op hun werk kunnen komen. Bij de informatiebalie staat een dubbele rij. Er is veel onzekerheid over hoe de dag zal verlopen. Twee dames proberen reizigers te informeren over de schaarse alternatieven.

Tussen Lyon en Dijon rijdt maar een beperkt aantal treinen. Er rijdt nog één trein naar Mâcon. Als je die mist, dan sta je vast. Een vrouw kom gehaast binnen. „Om acht uur vanavond in Dijon zijn? Mevrouw, er rijdt helemaal niets vandaag”, is het korte antwoord. Later blijkt dat trouwens niet helemaal waar te zijn. Er is nog wel een TGV van Lyon Part-Dieu naar Lyon Perrache. Daarna is er nog een regionale trein naar Dijon.

Dat is dan ook de enige mogelijkheid. Of toch niet? ,Als die vol zit, kunt u nog via Parijs rijden.” Van Lyon naar Parijs en dan weer terug naar Dijon? De vrouw achter de balie begint zenuwachtig te lachen. Nee, ze heeft hier ook niet voor gekozen, zegt ze verontschuldigend.

Buiten het station staan her en der plukjes jongeren met bagage. Catheline moet naar Troyes en een trein is er niet. Ze gaat carpoolen. En ze is niet de enige. De carpoolsite Blablacar bood vorige week op één dag meer dan 184.000 zitplaatsen aan. Drie keer zoveel als normaal.

Catherline vindt het nog niet zo gek allemaal: „Blablacar werkt uitstekend, want het is een stuk goedkoper dan de trein. Als ik een TGV naar Parijs neem, dan ben ik 80 euro kwijt. En daarna met ik met een andere trein voor 30 euro nog naar Troyes. Nu ben ik voor 18 euro klaar en ik ben er in tweeënhalf uur.”

Schandalig

Veel anderen moeten deze dag nog naar Parijs. Makkelijk is dat niet, omdat ook veel Blablacars richting de hoofdstad al vol zitten. Gwennaelle heeft gelukkig wel een plaats kunnen bemachtigen. Ze vindt het schandalig dat er gestaakt wordt. „Het spoorwegpersoneel geniet al zoveel voordelen”, zegt ze. „Terwijl er ook mensen zijn die keihard werken en die echt niet zoveel hebben als zij. En daarbij, het is het begin van de voorjaarsvakantie en dan nu het werk neerleggen! Ik vind het echt een schande.”

Ook Steven heeft een Blablacar geregeld. Hij moet naar Nîmes. Steven: „Ik ga niet tot op het laatste moment wachten. Zijn er geen treinen, nou jammer dan.” De stakingen neemt hij voor lief. Hij snapt het spoorwegpersoneel wel. Ook hij heeft flink tabak van het ultraliberale beleid van president Macron. „Ik neem wel een Blabla. De reis duurt wel wat langer, maar het is ook een stuk goedkoper.”

Treinreizigers deden er ook maandag goed aan naar alternatieven te zoeken om op hun plaats van bestemming te komen. De verwachting was dat er op het traject Parijs-Bordeaux slechts één op de vijf TGV’s zou rijden. Maar ook het regionale treinverkeer ondervond ernstige hinder. Steden als Le Havre en Toulouse waren daardoor moeilijk per trein te bereiken. Zo’n negen van de tien treinen vielen uit. Ook rond Parijs stonden veel treinen stil.

Premier Édouard Philippe liet afgelopen weekend weten absoluut niet van plan te zijn om zijn voornemens voor een hervorming van de Franse nationale spoorwegmaatschappij SNCF aan te passen. Verschillende vakbondsleiders lieten daarop meteen weten de acties desnoods nog lánger dan de geplande drie maanden te laten duren.