„Tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.”

Dit ”tenzij” is zonder uitzondering. Want tenzij dat wij wederom geboren worden, kunnen wij in de hemel niet komen. Zoals niemand in deze wereld komt, dan door de eerste geboorte, zo kan niemand ten hemel varen in een ander wereld, dan door de wedergeboorte. Dit geeft ons te kennen de noodzakelijkheid van de wedergeboorte. Tenzij dat iemand wedergeboren wordt, hij kan nooit zalig worden.

Het zijn de woorden van onze Heiland en Hij bekrachtigt die met een dubbele verzekering: „Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u.” Tweemaal voorwaar, wat wij nergens vinden dan in het Evangelie van Johannes. Nergens in het Evangelie wordt zo vaak als over deze waarheid gehandeld. Hoe kunnen wij dan deze waarheid wantrouwen daar wij zo’n Getuige hebben als Christus? Zo’n getuigenis als Zijn: „Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u?”

God de Vader raadt dus niet alleen Nicodemus, maar al de Joden van de oude Kerk aan: „Maakt u een nieuw hart en een nieuwen geest. Want waarom zou gij sterven, o huis Israëls? (Ezechiël 18:31).”

Niettegenstaande al haar voorrechten, want zij zijn Israëlieten, die tot kinderen zijn aangenomen (Romeinen 9:4).

Isaac Ambrosius, predikant te Preston

(”Leer der wedergeboorte”, 1660)

De puritein Isaac Ambrosius (1604-1664) was predikant te Preston en Garstang in Engeland