Directeur Adima: Elim zorgt al dertig jaar voor de zwakken in Igede
Het begon met een zorgcentrum in de regio Igede. Inmiddels is de Nigeriaanse stichting Elim vooral een thuiszorgorganisatie. Directeur Sunday Adima is in Nederland vanwege het 30-jarig jubileum van de organisatie. Het werk bouwt voort op een project dat Zending Gereformeerde Gemeenten (ZGG) in de jaren 60 heeft opgezet.
De gereformeerde gemeente van Dirksland houdt zaterdagavond een dankbijeenkomst in verband met het 30-jarig jubileum van stichting Elim. Adima is voor de gelegenheid in Nederland gekomen.
Hij is geboren en getogen in Igede, een regio ter grootte van de provincie Utrecht. Daar wonen 400.000 mensen, verspreid over 250 dorpen in een heuvelachtig landschap. „Dagelijks rijden de vijftig medewerkers van Elim over kronkelende weggetjes met de bromfiets naar hun werk,” vertelt de Nigeriaan.
Het werk van Elim is voortgekomen uit het zendingswerk dat zuster Coby van Rossum sinds 1964 in Nigeria verrichtte voor ZGG. Elim werd in 1988 opgericht om het werk in Igede ook na de pensionering van Van Rossum voort te zetten.
Vol enthousiasme legt Adima uit hoe Elim zich in drie decennia ontwikkelde. „We zijn klein begonnen, als een zorgcentrum voor gehandicapten. Na een paar jaar is de stichting in de dorpen ingetrokken om aan huis hulp te bieden.”
Verbannen
Mensen met een beperking, bijvoorbeeld als gevolg van een spierziekte of blindheid, werden in Igede lange tijd verbannen uit de gemeenschap. „De bevolking geloofde dat die mensen kwade geesten in zich hadden.”
De houding jegens gehandicapten in de regio is inmiddels veranderd. Het werk van Elim heeft daar volgens Adima aan bijgedragen. „Elim kijkt naar wat mensen wel kunnen en niet naar hun beperkingen. Zo hebben we mensen met het syndroom van Down geleerd om te koken.”
Het werk van Elim heeft zich in de loop der jaren uitgebreid. Zo verstrekt de stichting microkredieten aan zwakkeren in de samenleving. Daarnaast staat in Igede een eigen praktijk voor fysiotherapie. Verder biedt Elim een onderwijsprogramma voor dove kinderen aan.
Jarenlang zette de stichting zich ook in voor aidspreventie en weerbaarheid onder jonge vrouwen. Dat werk is succesvol gebleken. „In gezinnen in Nigeria rustte vroeger een taboe op het spreken over seksualiteit. Mensen geloofden lange tijd ook niet in het bestaan van geslachtsziekten,” legt Adima uit. „Jongeren hebben inmiddels geleerd wat de gevaren van die ziektes zijn. Ik heb de indruk dat losse seksuele contacten nu minder vaak voorkomen dan vroeger.”
Onlangs is een nieuw project gestart, dat zich volgens de directeur richt op persoonlijke ontwikkeling. „Het gaat dan om de bevordering van de zelfredzaamheid van zwakken in de samenleving. Zij hebben een extra duwtje in de rug nodig om zich zelfstandig te kunnen redden. Dat kan bijvoorbeeld door mensen een beroep te leren dat ze ondanks hun handicap kunnen uitoefenen.”
Bijgeloof
Adima vertelt dat de bevolking van Igede religieus is. „Veel mensen zijn christelijk, maar ze gaan lang niet allemaal naar de kerk. Er is veel bijgeloof. Ook houden enkele kerkelijke denominaties er leefregels op na die in strijd zijn met de Bijbel. Zo kunnen mannen in sommige kerken trouwen met meerdere vrouwen.”
Van meet af aan is het doel van Elim geweest om via het medische werk de bevolking van Igede te bereiken met het Evangelie. „We houden dagelijks dagopeningen met Bijbelstudie. Daarbij wordt ook gebruikgemaakt van audiobijbels in een van de honderden lokale talen, omdat veel mensen niet kunnen lezen.”
De lokale kerken zijn volgens Adima blij met het werk van Elim. „Onze organisatie behoort niet tot een bepaalde denominatie. We werken met alle kerken in Igede samen. Uiteindelijk voelt iedere kerk de noodzaak van de zorg voor zwakken.”
In Igede is weinig te merken van de religieuze spanningen die elders in Nigeria de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen op scherp zetten. Het geweld van de islamitische terreurgroep Boko Haram is ruim 900 kilometer van de regio verwijderd. Toch is Adima niet zonder zorg. Tussen boeren en nomaden neemt de spanning over grondgebruik toe. Dat leidt dikwijls tot onrust.
Adima hoopt dat het werk van Elim onder vreedzame omstandigheden kan doorgaan. „Het is ons doel dat mensen met een handicap uiteindelijk zichzelf kunnen redden en in de samenleving helemaal worden geaccepteerd. Daarnaast willen we dat lokale gemeenschappen zélf verantwoordelijkheid nemen voor het werk dat door Elim wordt verricht.”