De laatste decennia zijn er in veel plaatsen nieuwe sportscholen opengegaan. Het concept ervan slaat goed aan bij zowel jong als oud.

De kerk is voor gelovigen een plaats waar er aan hun geestelijke conditie gewerkt kan worden. Bij die geestelijke conditie horen onder meer gebed, meditatie, vasten, Bijbellezing, evangeliseren en dienst aan de armen en vluchtelingen.

Het is niet gebruikelijk om de kerk zo te beschrijven, omdat de focus normaal ligt op de verkondiging van het Woord. Waar het Woord de ruimte krijgt om te werken, kan er bekering plaatsvinden en wordt de zondaar met God verzoend. Als vanzelf komt daar een nieuw leven uit voort, want aan zijn vruchten wordt een boom gekend.

Toch is aandacht voor geestelijke oefening of training broodnodig. Het is zaak dat gemeenteleden hierop worden gewezen en hierbij worden geholpen.

Het is terecht dat de Schrift in de reformatorische kerken een centrale rol heeft, maar we moeten daardoor niet de praktijk van het geestelijk leven uit het oog verliezen. Dat is geen extra naast de Bijbel, want de Bijbel zelf spreekt erover en geeft aan hoe we dat vorm moeten geven.

In de geschiedenis van de kerk zijn er verschillende mensen geweest die hierop gewezen hebben. Ook in onze tijd wordt er aandacht besteed aan bijvoorbeeld Bijbellezen in het gezin en vasten in de lijdenstijd. Het zijn mooie initiatieven die onze aandacht verdienen. We doen er goed aan wanneer we ons hierin verdiepen, omdat er in de reformatorische kerken nog een behoorlijke achterstand is.

Bidden en vasten

Laten we naar twee voorbeelden kijken. Allereerst naar de manier waarop het gebed kan functioneren. Leeft bij ons het besef dat het gebed de basis moet zijn bij alle kerkelijke activiteiten? Gebed rond de zondagse samenkomst, zodat de predikant de juiste tekst uitkiest om over te preken en de preek werkelijk mensen verandert, maar ook bij het vertellen van een Bijbelverhaal aan kinderen.

We kunnen op dit punt leren van situaties in de zending. Daar wordt vaak bij nul begonnen en is het duidelijk dat er een wonder moet gebeuren, wil er iets tot stand komen. Er wordt dan niet vaag gebeden, maar concreet en met grote verwachting.

Een tweede voorbeeld is de functie van het vasten. In de Bijbel en de kerkgeschiedenis wordt er regelmatig gewezen op het nut en het belang van vasten. Door te vasten ervaren we de slechtheid van onze zonden en kunnen we Gods wil beter leren kennen. Ook kan vasten de macht van de boze afbreken.

Slechte gewoonten

Het gebrek aan geestelijke ”conditie” is te wijten aan het feit dat er soms zo veel (kerkelijke) activiteiten zijn dat er geen tijd meer is om te bedenken wat wezenlijk is en wat bijzaak. Ook kan meespelen dat er weinig vrijmoedigheid in het geloof is. Het wandelen met de Heere lijkt dan alleen weggelegd voor bijzondere mensen.

Verder kunnen slechte gewoonten, zoals urenlang onnodig internetten en te veel eten, het aangaan van de geestelijke strijd in de weg staan. Mensen in de gemeente hebben elkaar nodig om de discipline op te brengen om zich geestelijk in te spannen. Het kost soms veel, maar levert ook veel op.

De Heere wil dat iedereen Hem persoonlijk kent en veel met Hem omgaat. In de stilte wil Hij ons Zijn wil bekendmaken. En als wij Hem gehoorzamen, vertrouwt Hij ons steeds meer toe. Zoals Mozes, na jaren in de woestijn geleefd te hebben, de leiding kreeg over een heel volk.

De auteur is afgestudeerd theoloog.