In het kinderziekenhuis in Utrecht is Samuël een bekend gezicht. Hij maakt met iedereen een praatje en doorkruist het hele ziekenhuis achter zijn loopauto. Het 2-jarige jongetje is samen met zijn vader Dieuwke Polinder (25) en moeder Neëlla Polinder (23) uit Marknesse al ontelbare keren in het ziekenhuis geweest. Hij werd veel te vroeg geboren en lag na zijn geboorte ruim een halfjaar in het ziekenhuis. „Toen hij drie weken oud was, kreeg hij een darmontsteking”, zegt zijn moeder Neëlla. „Stukjes van zijn darm bleken afgestorven en de artsen waarschuwden ons dat hij het misschien niet zou halen.” Drie zware buikoperaties later mocht Samuël naar huis.

Maar rond zijn eerste levensjaar kreeg hij ook nog eens hyperinsulinisme, een aandoening waarbij goedaardige tumoren op zijn alvleesklier ervoor zorgen dat hij te veel insuline aanmaakt. Daarom heeft hij nu 24 uur per dag sondevoeding. „De ziekte is in principe met medicijnen te behandelen, maar hij verdraagt er veel niet en andere medicijnen slaan niet aan. Het was moeilijk stabiel te krijgen.” De dokters kozen ervoor om voorlopig continu sondevoeding te geven, en dat gaat nu goed.

Afleiding

Samuël is twee dagen in het ziekenhuis voor onderzoek. Hij mag al bijna weer naar huis, maar dan vraagt de verpleging of hij soms een ritje wil maken in de nieuwe elektrische miniauto van het ziekenhuis, een geschenk van het bedrijf Forza Consulting. Het voertuig is bedoeld voor kinderen die vanaf de kinderafdeling naar de operatiekamer moeten rijden. „De auto biedt een mooie afleiding op het moment dat kinderen iets spannends als een operatie te wachten staat”, zegt Berthilde van de Bospoort, projectleider van het OK-centrum. „Zo wordt de saaie, lange OK-gang wat leuker.”

Samuël ziet het ritje wel zitten. Zijn moeder: „Hij houdt van aandacht én hij is groot fan van auto’s.” Met zijn been bedient hij het gaspedaal en al snel scheurt hij lachend door de gangen heen. Hij rijdt zo hard dat hij bijna uit de bocht vliegt. Zijn ouders krijgen hem haast niet uit de auto, zo leuk vindt hij het.

Moeder Neëlla is erg te spreken over het initiatief van het ziekenhuis. „Ik vind het fantastisch om hem zo te zien genieten. Dit is een heel slimme manier om kinderen wat af te leiden van hun operatie. Normaal gaan ze in hun bed naar de operatiekamer. Ik zie regelmatig kinderen die het in de gang ernaartoe al moeilijk hebben, omdat het voor hen een enge plek is. In de auto gaat het wat gemakkelijker.”

Het ziekenhuis heeft nu één elektrische auto, maar de woordvoerder hoopt dat er nog meer bij komen. „Dan kunnen we nog meer kinderen afleiding bieden.”

Met Samuël gaat het qua ontwikkeling op dit moment goed, zegt zijn moeder. „Op medisch gebied blijft het even afwachten, maar we hopen dat het voorlopig rustig blijft. Het is een wonder dat hij nog leeft. Het gaat beter dan we hadden kunnen denken.”