Cannabis kan ontwikkeling van puber compleet stagneren
Een gevoel van leegte kan alleen overwonnen worden door een verlangen dat alle drugs, fun en doodsheid van deze wereld overstijgt. Een verlangen naar de levende God, betoogt Gertjan de Jong.
„Ben ff gaan afkicken in rehab”, schreef Ronnie Flex vorige week op Instagram. De rapper heeft zich vanwege zijn wietverslaving laten opnemen in een privékliniek. Een opvallende stap van de man die met ”Drank & drugs” een megahit scoorde.
Eerder liet de rapper al wel merken dat hij baalde van al dat blowen. Afgelopen zomer zei hij in een interview: „Ik ontspan me door te blowen, maar het zorgt er ook voor dat ik geen zin meer heb om naar buiten te gaan. Dat thuiszitten, niets doen, nergens zin in hebben, niets ondernemen; dat is soms wel (…). Waar ik aan denk op dat soort momenten? Aan niets. Dan ga ik gamen. Stoned gamen.”
Veel mensen reageren positief op zijn besluit. „Ik denk dat hij veel jongeren gaat inspireren om ook wat aan hun wietverslaving te doen”, zegt Tewatha Muller, expert digitale jongerencultuur, in de Volkskrant.
Vrij?
Is het iets van de laatste tijd dat wietverslaving serieuzer wordt genomen? Yoram Stein (docent, journalist en ex-wietverslaafde) waarschuwde in 2010 voor wietverslaving met zijn boek ”Stoppen met blowen”. Niet iedereen nam zijn waarschuwing toen even serieus. Een docent reageerde: „Iedereen moet in zijn jonge jaren toch een keer knetterstoned zijn geworden?”
Volgens Stein lag daar precies het probleem. „Je moet één keer stoned worden? Dat moet helemaal niet (…). Cannabis draagt bij aan de ontwikkeling van schizofrenie, leidt tot passiviteit, is wel degelijk een opstapje naar harddrugs en gebruikers dempen er op een ongezonde manier hun emoties mee.”
In Vrij Nederland (april 2010) zei hij dat blowen hem tien jaar van zijn leven heeft gekost. Vrij? Ja, dat was Stein. „Maar het was de vrijheid van de ruimtereiziger die zijn schip en bemanning verloren heeft, en rondzweeft in het eindeloze niets.”
Leegte
De Brabantse verslavingszorginstelling Novadic-Kentron (NK) heeft al eerder de noodklok geluid over het groeiende aantal aan blowen verslaafde jongeren, zo meldde de Volkskrant. Van de 933 jongeren tussen de 12 en de 24 jaar die vorig jaar bij NK ambulant en klinisch werden behandeld, was veruit de grootste groep verslaafd aan cannabis: 340 jongeren.
„We zijn in Nederland best tolerant met betrekking tot blowen en het wordt door veel ouders onderschat”, zegt NK-psycholoog Linda Hartman. „Maar cannabis kan een sluipmoordenaar zijn. Het begint heel onschuldig, maar kan de ontwikkeling van een puber compleet stagneren.”
En toch. Is wiet het diepste probleem? Het diepste probleem is die leegte, dat gat in de menselijke ziel. Dat gat waardoor je gaat verlangen naar wiet, drank, porno of welke verdoving dan ook. Cruciale vraag is: hebben jongeren mensen in hun omgeving die laten zien dat er een ander leven mogelijk is; mensen die niet ruiken naar cannabis, maar naar Christus?
Spurgeon
Ronnie Flex is heus niet de enige die worstelt met verslaving en leegte. Ook onder kerkmensen (van pinkstergroeperingen tot reformatorische kerkgenootschappen) kan het zo verschrikkelijk léég zijn. „De grens tussen geloof en leegte is flinterdun geworden”, zei ds. A. J. Zoutendijk (RD 22-1). „Mensen zijn zoekende in de leegte, ze zijn zomaar de wanhoop nabij.”
Een gevoel kan alleen overwonnen worden door een sterker gevoel. Door een verlangen dat alle drugs, fun en doodsheid van deze wereld overstijgt. Dat alle kerkse mufheid en charismatische hyperigheid doorbreekt. Een verlangen naar de levende God.
„De wereld kan je ziel nooit vervullen”, zei C. H. Spurgeon eens. „Dat lukt zelfs niet met het armzalige, ongezonde brouwsel dat ze je aanbiedt. In de ziel is een verlangen dat nooit vervuld kan worden, behalve door haar Schepper. Alleen in God wordt het hart, dat Hij voor Zichzelf gemaakt heeft, vervuld.”
De auteur is medewerker communicatie bij het Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ), een jongerenorganisatie in de Christelijke Gereformeerde Kerken. Zie ook lcj.nl.
