De hoogleraar missiologie, docent in Duitsland en Zuid-Afrika, sprak vrijdag in Arnhem op een zendingsconferentie van de christelijke hulporganisatie Tear. De tweedaagse bijeenkomst was de derde in een serie over ”integral mission”, een vorm van zending die betrekking heeft op alle aspecten van het leven.

Vijf jaar geleden maakte een groep voorgangers een reis naar Oeganda om te ontdekken wat christelijke voorgangers daar doen, vertelde Geert Jan van Dijk van Tear. „Men wilde leren van christenen in Oeganda. Nu komen voorgangers uit Oeganda naar ons land om samen met Nederlandse christenen kijken wat hier gebeurt.”

Ze brachten donderdag in groepen een bezoek aan een aantal projecten in Arnhem en omgeving, waaronder Villa Klarendal. De laatste tien jaar zijn op vijftien plekken in Arnhem waar geen kerk was, kleinschalige initiatieven gestart.

Heil

Prof. Reimer sprak over het belang van gezinnen en gemeenschappen. Hij wees erop dat mensen in Europa steeds meer gericht zijn op het eigen ik, ook in de kerk. „We bidden voor onszelf, we zingen voor onszelf en we luisteren voor onszelf.”

Dat geldt volgens hem niet alleen voor verwereldlijkte kerken maar ook voor piëtistische en evangelische gemeenten, waar mensen vaak op het individuele heil gericht zijn. „De nadruk op het gevoel past daar helemaal bij.”

Het individualisme in de westerse samenleving leidt tot grote problemen, aldus prof. Reimer. „Er zijn in Europa veel verloren gezinnen. De meeste rechtszaken hebben te maken met burenruzies.”

Volgens de Bijbel is een samenleving méér dan een verzameling mensen, aldus de hoogleraar. Allereerst is herstel nodig van de betekenis van het gezin en de familie, vindt hij.

Groei

Prof. Reimer gaf voorbeelden uit Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk, waar christelijke gezinnen zich midden in een buurt vestigden en zich bekommerden om de mensen om hen heen. Ze nodigden de buren uit en hielpen hen op allerlei manieren. Aanvankelijk bouwden ze alleen maar relaties op. Pas wanneer er voldoende vertrouwen was, kon aan het stichten van een kerk gedacht worden.

Zo’n gemeente bestaat dus niet uit mensen van buiten de wijk, aldus prof. Reimer. „Er is op dit moment sprake van een sterke groei van dergelijke zelfstandige gemeenten.”