Christenen in het Midden-Oosten bevinden zich in een spagaat, bleek eind oktober bij een conferentie in Washington. Enerzijds willen ze volledig onderdeel zijn van de samenleving in landen als Syrië en Irak. Anderzijds is die samenleving hen soms dusdanig vijandig gezind dat ze zich ertegen moeten wapenen.

Tijdens de jaarlijkse conferentie van In Defence of Christians (IDC) spraken leiders van kerken en christelijke organisaties uit het Midden-Oosten. Hun boodschap was eensluidend: om diverse redenen bereikt de huidige financiële steun vanuit het Westen niet de christenen in nood in de Arabische wereld.

Juist om die reden kondigde de Amerikaanse vicepresident Mike Pence tijdens de bijeenkomst aan dat de Verenigde Staten deze christenen directe hulp gaan bieden, buiten de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR om. De hulp zal niet alleen bestaan uit verbetering van de levensomstandigheden in vluchtelingenkampen, maar ook uit wapens.

In Irak zijn diverse christenvluchtelingen teruggekeerd naar de vlakte van Ninevé. Zij voelen zich gedwongen zichzelf te beschermen. Net als aan de vooravond van de machtsovername door de inmiddels verslagen IS-strijders zijn christelijke milities opgericht. Die moeten ervoor zorgen dat christenen niet opnieuw slachtoffer worden van aanvallen van islamisten.

De bewapening van de christelijke milities is tot nu toe zwak. De groepen beschikken over te weinig geld om zich goed te bewapenen. In 2018 ontvangen ze daarom voor het eerst rechtstreeks Amerikaans geld, tot vreugde van teruggekeerde vluchtelingen. Voorheen werd de Amerikaanse financiële en militaire steun gelijkelijk verdeeld over de regering in Bagdad en de Koerdische regering in Erbil. Dat leverde de christenen niet de bescherming op die ze verwachtten.

De Chaldeeuwse patriarch Louis Raphael Sako is echter niet blij met de rechtstreekse hulp aan christelijke milities. Volgens hem moeten de christenen „niet geïsoleerd worden van de rest van de Iraakse bevolking, omdat op deze wijze de sektarische mentaliteit onder de Iraakse bevolking wordt gevoed.”

Ook de Libanese aartsbisschop Elie Haddad vindt dat „de Amerikanen iedereen moeten helpen en niet alleen de religieuze minderheden.” De Libanese krant Al-Nahar schreef dat dit soort hulp „alleen maar de vijandigheid tegen christenen in Arabische en islamitische landen zal versterken.” Hiermee gaf de krant impliciet aan dat deze vijandigheid inderdaad aanwezig is. Dit is waarschijnlijk de belangrijkste reden waarom kerkelijke leiders niet blij zijn met specifieke hulp voor christenen.