In het verzorgingshuis is brand uitgebroken. De meeste senioren weten het vege lijf te redden. Op de tweede etage stuiten vier personeelsleden op gesloten deuren. Die zogeheten compartimentsdeuren gaan automatisch dicht wanneer rookmelders afgaan. Doel is om zo te voorkomen dat vuur en rook zich naar andere delen van het gebouw verspreiden. Achter de dichte deuren kolkt dikke, zwarte rook. De hoogbejaarden in de negen appartementen achter de dichte deuren zijn in levensgevaar. Wat moet het personeel doen?

Het dilemma tijdens de brand in Krabbendijke –waarbij uiteindelijk drie hoogbejaarden omkwamen– staat beschreven in het vandaag uitgekomen boek ”Lessen uit crises en mini-crises 2016” van het Instituut Fysieke Veiligheid. „Blijf je op afstand of ga je ernaartoe? In bepaalde gevallen kunnen mensen (of het nu professionele hulpverleners, omstanders of bestuurders zijn) heel spontaan tot actie overgaan, maar soms is het verstandig dat juist niet te doen”, schrijft Vina Wijkhuijs, auteur van het hoofdstuk in het boek over de brand in het Zeeuwse dorp.

De leidinggevende bindt de vier medewerkers op het hart de deur níet te openen. „Voor de medewerkers was dat niet zomaar vanzelfsprekend”, schrijft Wijkhuijs. „Achter de deur zaten bewoners aan wie zij dagelijks zorg boden. De eerste reactie was dan ook om naar binnen te gaan. Maar dat zou de situatie geen goed doen; niet voor andere bewoners en zeker niet voor henzelf. De rookontwikkeling was inmiddels zo sterk dat ze erdoor bevangen zouden raken en ook zou de rook zich verder door het gebouw hebben verspreid, aldus de brandweercommandant.”

De medewerkers houden de deur dicht, die beslissing „valt hen zwaar.” De leiding van het verzoringshuis en de brandweer verzekeren hun dat ze alles hebben gedaan wat ze konden doen.

De brandweer vindt even later met behulp van warmtebeeldcamera’s op de gang vol rook enkele bewusteloze senioren. Bewoners die op hun kamer bleven, zaten daar relatief veilig, want achter hun brandwerende appartementsdeuren waren ze afgeschermd van rook.

De auteur is lovend over de inwoners van Krabbendijke. „Hun spontane hulp is bij uitstek een voorbeeld van gemeenschapszin.”