Het EP zegt te staan voor respect, tolerantie en gelijkheid van man en vrouw. Dat hoort bij de „Europese gedachte” die de EU-instellingen wereldwijd uitdragen. De tijd van uitbuiting en machtsspelletjes moet hier voorbij zijn. De beschaving heeft hier haar intrede gedaan.

Maar in werkelijkheid blijkt het EP een heel gewoon parlement, vol ambitieuze mensen met de macht zelf hun eigen medewerk(st)ers aan te nemen én te ontslaan. Een journalist van Politico die bij de onthullingen betrokken was, zei dat „stagiairs pas een contract krijgen als ze met hun baas slapen, of dat salarisverhogingen en promoties in het verschiet liggen als medewerkers met hun baas het bed in duiken.” Dit zijn verhalen die doen denken aan de Russische Doema, maar het blijkt te gebeuren met onze eigen vertegenwoordigers in Brussel en Straatsburg.

Dat geld, seks en macht vaak samengaan, is al eeuwenlang bekend. „Geld, seks en macht zijn een gevaarlijke cocktail van drie zonden”, zei woensdag EP-lid Branislav Skripek in het debat. Hij is voorzitter van ECPM (Europese Christelijke Politieke Beweging), het netwerk waartoe ook ChristenUnie en SGP behoren. Terecht riep Skripek woensdag op tot „respect”, dat vooral „binnen het gezin” kan worden voorgeleefd.

Opvallend was dat diverse parlementsleden woensdag hun zorgen uitten over de vrije beschikbaarheid van pornografie. Skripek bijvoorbeeld stelde dat „mannen en vrouwen hierin veranderen tot objecten.” Een ander parlementslid noemde het „schadelijk” dat veel kinderen deze expliciete seksuele beelden al voor hun twaalfde jaar hebben gezien. Het zou mooi zijn geweest als deze zorg ook was verwoord in de motie die woensdag in het EP werd besproken. Maar dit was niet zo. Het zal ook moeilijk zijn hiervoor een meerderheid te krijgen. De vrije beschikbaarheid van de pornografie vloeit namelijk voort uit diezelfde optimistische „Europese gedachte.”

Een vrije uitwisseling van meningen is terecht deel van onze beschaving –ook als die meningen kritiek bevatten op kerk of staat– maar de verspreiding van porno is niets minder dan een verkrachting van deze vrijheid. Het zou toe te juichen zijn als het Europees Parlement eens zou uitzoeken wat de gevolgen hiervan zijn voor onze cultuur en hier een goed rapport over schreven.

Enkele slachtoffers noemden het EP de afgelopen dagen een „broeinest” van seksuele intimidatie. Door de bestaande regels is de aanpak hiervan wel heel moeilijk gemaakt. Parlementsleden zijn namelijk onschendbaar en kunnen niet zomaar worden vervolgd. Daarnaast kan, volgens Politico, de Belgische of Franse politie niet zomaar het EP-terrein betreden om onderzoek te doen.

Zolang dit zo is, zullen kwetsbare medewerkers (m/v) moeten rekenen op de zelfbeheersing van collega’s.