Onderzoeker Lemstra vroeg Scholten naar zijn motief om de garantstellingen geheim te houden. „Scholten zei: ’Als ik dit soort zaken voorleg aan de gemeente, wordt het bekend en wordt het een politieke zaak’. Hij verklaarde dat hij het kon schudden als het in de openbaarheid zou komen. Maar juist over politiek gevoelige zaken, moest hij contact zoeken met de wethouder."

Toen Lemstra de basisovereenkomst las die Scholten en Van den Nieuwenhuyzen al in december 2002 afsloten, „zakte mijn broek af", zo stelde de CDA–senator. Scholten en Van den Nieuwenhuyzen spraken af dat het havenbedrijf voor minimaal 100 miljoen euro garant zou staan voor de bedrijven van Van den Nieuwenhuyzen. „Onbegrijpelijk dat een directeur zo’n overeenkomst sluit. Hijwas er niet toe bevoegd en hield het ook nog onder de pet", aldus Lemstra.

Scholten verklaarde dat hij handelde in het belang van de werkgelegenheid in de haven. Of hij inmiddels last heeft van schuldgevoelens, heeft Lemstra hem niet gevraagd. „Ik sprak hem in het bijzijn van zijn advocaat, maar schuldgevoel heb ik bij hem niet geconstateerd."