Binnenland

Bruidssuikers tijdens het jeugdkamp op Terschelling

Op het hervormde jeugdkamp op Terschelling waar ze elkaar in 1954 ontmoetten, deelden Gerrit en Johanna Visser al bruidssuikers uit. Inmiddels zijn ze 58 jaar getrouwd. Gerrit: „God is goed voor ons geweest.”

15 July 2017 16:14Gewijzigd op 17 November 2020 02:06
Gerrit en Johanna Visser en trouwden in 1959. Dat was 4,5 jaar na hun vakantie. Gerrit: „Ik ben nog steeds verliefd.” beeld Sjaak Verboom
Gerrit en Johanna Visser en trouwden in 1959. Dat was 4,5 jaar na hun vakantie. Gerrit: „Ik ben nog steeds verliefd.” beeld Sjaak Verboom

De vraag naar hun geboortedatum leidt meteen naar de reden dat ze zijn getrouwd. Johanna van Rooijen kwam op 14 september 1934 ter wereld. Gerrit Visser op 15 september 1934. Op de vierde of vijfde dag van hun vakantieweek in boerderij Het Behouden Huis zaten ze met de 26 anderen aan tafel. Johanna: „Een van de jongens vroeg aan mij of ik al een vriend had. Ik zei „nee.” Die jongen zei meteen dat degene die het dichtst bij mij jarig was het moest worden.”

In de groep waren drie jongens uit september 1934. Gerrit scheelde het minst in leeftijd met Johanna. „De groep besloot toen dat Gerrit mij mocht hebben. De volgende dag stond in de kampkrant al dat wij zouden trouwen op 30 juli, de op een na laatste dag van de vakantie. We besloten toen het spel maar mee te spelen.”

Nachtzoen

Gerrit nam het allemaal nog niet zo serieus, maar Johanna begon al wat meer gevoelens voor hem te krijgen. „Op een avond kwamen alle jongens de trap van de boerderij op geslopen. Ze gingen alle meisjes langs om een nachtzoen te geven. Die eerste zoen van Gerrit bleef op mijn wang branden. Op 30 juli hebben we bruidssuikers uitgedeeld. Dat was ons eerste huwelijksfeest.”

Dat er een vervolgontmoeting zou komen na deze week van de Jonge Kerk-kampen, was niet een vanzelfsprekendheid. Gerrit, die bij een horlogemaker in Utrecht werkte, woonde in Huizen. Voor die tijd was dat op grote afstand van Wageningen, waar Johanna woonde. De Wageningse werkte als onderwijzeres.

Het liep echter allemaal anders. In de week na het jeugdkamp ging Gerrit weer aan het werk. Thuis vertelde hij steeds over dat ene leuke meisje. Johanna stapte die week met een vriendin op de fiets voor een weekje België. Daar vandaan stuurde ze naar diverse jongeren van het jeugdkamp een kaart. Zo ook naar Gerrit. Die dacht dat hij de enige was die een kaart kreeg. „Ik schreef haar een brief dat ik haar wilde ontmoeten.” Omdat beiden thuis geen telefoon hadden, maakten ze per post een afspraak. Dat kwam er uiteindelijk op een zaterdagavond in september van. „We zagen elkaar in Utrecht. We hebben daar op een bankje in een park gezeten. Dat bankje staat er nog steeds.”

Mooi handschrift

Ze hadden 4,5 jaar verkering en schreven dozen vol brieven. In 1955 en 1956 zat Gerrit bij de marine. Hij was soms zes weken weg, onder meer naar Rusland en de Caraïbische Eilanden. Johanna: „We zagen elkaar bijna nooit.” Op een dag kreeg Johanna een brief binnen met een opmerkelijk mooi handschrift. Gerrit: „Ik had die keer geen zin om te schrijven. Toen heeft een vriend dat maar gedaan. Mijn eigen handschrift was vreselijk.”

Gerrit en Johanna trouwden op 18 maart 1959 in Wageningen. Gerrit: „Ik ben nog steeds verliefd.” Johanna: „Soms zou ik hem achter het behang kunnen plakken. Daarom hebben we maar geen behang genomen.” Ze gingen in Kesteren wonen, waar ze 32 jaar een horlogerie hadden. De winkel breidde in de loop van de jaren uit met een optiekafdeling. Ze kregen vier kinderen en twaalf kleinkinderen.

Toen de kinderen de deur uit waren, verkochten ze de winkel. Johanna: „We wilden iets voor de Heere doen. We zijn toen in Amerongen gaan wonen en hebben daar vrijwilligerswerk gedaan bij het Zendings-Diaconessenhuis.” Ook verzamelden ze twaalf jaar lang gebruikte brillen. Daarmee reisden ze naar Israël, de Gazastrook, Rwanda, Egypte en Roemenië. Gerrit: „We hebben die brillen aan arme mensen gegeven. Als ze een bril pasten, moesten we weten of ze de goede sterkte hadden. Dan lieten we hen Johannes 3:16 lezen.”

In 2009 verhuisde het echtpaar naar een seniorenwoning in Veenendaal. Toen ze 45 jaar waren getrouwd, gingen ze nog een keer naar Terschelling. Johanna: „We zijn nog in de vroegere vakantieboerderij geweest.”

Is een vakantieliefde aan te raden? Gerrit: „Ja, wij hebben goede ervaringen!”

zomerserie Ver-liefd

Deel 6 in een serie over vakantieliefdes die duurzaam bleken te zijn: Gerrit Visser en Johanna Visser-van Rooijen Maandag deel 7. Lees hier de hele serie.

Gerrit (82) en Johanna (82) Visser uit Veenendaal

… ontmoetten elkaar op Terschelling tijdens een hervormd jeugdkamp in 1954.

… trouwden op 18 maart 1956 in Wageningen.

… kregen vier kinderen en twaalf kleinkinderen.

Meer over
Ver-liefd

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer