De oud-promovendus werd vorig jaar juni al veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van een halfjaar. Die veroordeling weerhield de inwoner van Rijnsaterwoude er niet van om na enkele maanden opnieuw veelvuldig contact te zoeken met de twee universiteitsmedewerkers die in 1990 betrokken waren bij zijn promotieonderzoek en met wie hij sindsdien in onmin leeft.

B. voelt zich door de medewerkers en de universiteit opgelicht. De man moest in 1999 ruim 60.000 euro aan verbeurde dwangsommen aan de universiteit betalen, omdat hij zich niet had gehouden aan een in kort geding opgelegd contactverbod. De oud-promovendus wil nu zijn geld terug.

Omdat de verdachte in zijn proeftijd opnieuw in de fout was gegaan, zette de rechtbank de zes maanden voorwaardelijk van vorig jaar om in een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Daarbovenop kreeg de man nog eens een halfjaar onvoorwaardelijke celstraf opgelegd. De rechtbank hield bij het bepalen van de straf rekening met het feit dat de man volgens gedragsdeskundigen verminderd toerekeningsvatbaar is. Ze adviseren een opname in een kliniek, maar dat weigert B.

Tegen de oud-promovendus was negen maanden celstraf en de tenuitvoerlegging van de voorwaardelijke gevangenisstraf van vorig jaar geëist.