Marinus de Jonge werd geboren op 9 december 1925 in Vlissingen. Hij studeerde theologie in Leiden en Manchester en werd in 1952 hervormd predikant in het Groningse Wedde.

Daarna stond hij in het Friese Blija (1956). In 1961 werd hij vormingsleider voor de christelijke Barchembeweging. Ds. De Jonge promoveerde in 1953 op een proefschrift getiteld ”The Testaments of the Twelve Patriarchs”. Hij werd in 1962 wetenschappelijk hoofdmedewerker en in 1965 lector aan de Groningse Universiteit. In 1966 werd hij hoogleraar Nieuwe Testament en oud-christelijke letterkunde aan de universiteit van Leiden.

Prof. De Jonge ging in 1991 met emeritaat.

Zie ook:

Prof. M. de Jonge nam afscheid van RU Leiden – Reformatorisch Dagblad, 26 januari 1991