Elke boom, struik en plant heeft z’n eigen soort blad. De een maakt gigantisch grote bladeren aan om zo veel mogelijk licht op te vangen, de ander houdt het bij minuscule kleine blaadjes die bij een prille aanraking al breken. In droge gebieden duiken dikke vetbladeren op die goed vocht vasthouden. In de tropen voldoen dunne bladeren, vanwege alle beschutting rondom. Sommige planten maken zich druk over hoe ze ongedierte kunnen afhouden van hun sappige, lekkere bladeren en investeren veel energie in houtige, harde stekels. Een andere plant wringt zich in de vreemdste bochten om dieren aan te trekken die vervolgens de zaden verspreiden. Hoe divers ze ook zijn, planten hebben gemeen dat ondergronds water en mineralen geabsorbeerd moeten worden en bovengronds CO2 en zonlicht worden opgenomen. En dat moet getransporteerd worden! De transportweefsels zijn heuse snelwegnetwerken en lopen als opgezette aders door de plant heen.