„Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken?”

Zo’n Geschenk nu moest enkel vuur en licht in ons hart teweegbrengen, zodat wij niet konden ophouden met dansen en springen van vreugde. Want evenals de Gever, God Zelf en Zijn bedoeling, de liefde, oneindig en onuitsprekelijk is, zo is het ook de Gave, dat Hij Zijn Zoon geeft. Want daarin geeft Hij Zichzelf met alles wat Hij heeft, zoals Paulus zegt (Romeinen 8:32): omdat God ons Zijn Zoon gegeven heeft, heeft Hij ons met die Zoon ook alles gegeven. Het moge duivel of dood, hel of hemel, zonde of gerechtigheid, leven of dood zijn, alles, alles moet het onze zijn, aangezien de Zoon als een Geschenk de onze is, in Wie alles bij elkaar is. Wanneer wij dus recht geloven en dit edele Geschenk door het geloof ontvangen en aannemen, dan moet alle schepsel, het moge goed of kwaad zijn, hetzij leven of dood, hemel of hel ons ten beste dienen, zoals Paulus ergens elders zegt: „Het is alles het uwe.” Hetzij Paulus of Apollos, hetzij Cefas of de wereld, hetzij leven of dood, hetzij het tegenwoordige of het toekomende, alles is het uwe. Maar gij behoort Christus toe en Christus Gode (1 Korinthe 3:22-23). Want als wij deze Gave goed willen beschouwen en in ’t oog vatten, dan moeten wij belijden dat het een Geschenk is wat alles in hemel en op aarde overtreft.

Maarten Luther, hoogleraar in Wittenberg (”Gods liefde in Christus”, preek uit 1538)