Boerman behoort samen met Ton Bruynèl en Dick Raaijmakers tot de pioniers van de elektronische muziek in Nederland. Hij maakte zijn elektronische composities achtereenvolgens in de studio’s van de Technische Hogeschool Delft, de Rijksuniversiteit Utrecht, de privéstudio met Dick Raaijmakers en de studio voor elektronische muziek van het Koninklijk Conservatorium. Hij was sinds 1974 ook actief als docent compositie aan deze instelling.

Boerman laat een omvangrijk oeuvre na waarin elektronische muziek een voorname plaats inneemt. Hij specialiseerde zich in ‘tapemuziek’, geheel op band vastgelegde composities.

In 1982 ontving hij voor dat oeuvre de Matthijs Vermeulenprijs. Voor zijn elektronische compositie Vocalise 1994 kreeg hij in 1997 de Willem Pijperprijs. De in 1998 verschenen cd-box The Complete Tape Music of Jan Boerman werd bekroond met een Edison.

Zijn laatste grote werk, Ruïne, schreef Boerman in 1997.