„Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.”

Dit Evangelie is een van de heerlijkste preken die in het hele Nieuwe Testament gevonden worden. Het zou wel waard zijn dat men het, als dit mogelijk was, met gouden letters in het hart schreef en ieder christen deze tekst tenminste van buiten kende en hem alle dagen opzei, zodat wij er geheel eigen mee werden en hem aldus des te beter zouden leren kennen. Want het zijn woorden waardoor een bedroefd hart vrolijk en een gestorven mens weer levend gemaakt kan worden, als men zich maar eraan vasthoudt door het geloof.

Omdat het echter onmogelijk is om zo’n heerlijke prediking in woorden te herhalen, willen wij God ernstig bidden dat Hij door Zijn Heilige Geest ons deze woorden in het hart beter verklaart, dan wij er over spreken kunnen en ze zo helder en duidelijk maakt, dat wij er troost en vrede van mogen ontvangen. Amen!

Dit nu is de korte inhoud van deze heerlijke, troostvolle prediking: dat God de wereld zozeer heeft liefgehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat wij mensen niet sterven, maar het eeuwige leven zullen hebben. Het is alsof onze lieve Heere Christus zeggen wil: Hoor toe, o mens, Ik zal u een schilderij voor ogen stellen. Daar is de Gever, de ontvanger, het Geschenk, de vrucht en het nut van het Geschenk. Zó groot, dat men er geen woorden voor vinden kan.

Maarten Luther, hoogleraar in Wittenberg (”Gods liefde in Christus”, preek uit 1538) Met het optreden van de Duitse theoloog Maarten Luther (1483-1546) begon in 1517 de Reformatie. De kerkhervormer was onder meer hoogleraar in Wittenberg. Hij vertaalde de Bijbel in het Duits.