Tijdens de eerste coronagolf ontstond het platform, waarna 1600 initiatieven zich aanmeldden. Het landelijk platform verbindt mensen met een zorgvraag aan een lokale hulpverlener. Dat kan een bestaand initiatief als Schuldhulpmaatje zijn, maar ook een vereniging, kerk, club of buurt die iets wil bijdragen. „In mijn dorp deed een straatvrijwilliger briefjes door de bus: ‘als je hulp wilt bieden of nodig hebt, laat het weten’. Daardoor is de hele straat in beeld”, vertelt Westerduin. „Het kan ook een technische vraag zijn, bijvoorbeeld iemand die goed is met computers en zo contact tussen een ouder en zoon kan regelen.”

Na de eerste coronagolf is het rustiger geworden en is het platform „wat meer in slaapstand gegaan”. Met de oplopende cijfers neemt de urgentie weer toe, maar Westerduin ziet wel een verschil met de eerste golf. „Nu merk je een soort vermoeidheid en onzekerheid. ‘Hoe lang gaat het nu duren?’ Dat merk je binnen en buiten de kerk, ook in mezelf.”

Toch verwacht Westerduin, net als tijdens de eerste golf, meer hulp te kunnen bieden dan er gevraagd wordt. „Je kunt denken: ik doe mijn deur dicht en zorg alleen voor mezelf, maar dat is niet wat de samenleving nodig heeft”, vat hij ook het gevoel van de aangesloten organisaties samen. Reden om politiek Den Haag aan te schrijven en te vragen waar hun hulp ingezet kan worden. „We zien een overheid die keihard werkt om het virus eronder te krijgen, dus daar willen we in meebewegen. We willen heel graag beschikbaar zijn.”