Deze zaadpluisjes zijn magisch mooi. Omdat het zonlicht op de keukenvloer schijnt, leg ik ze daar. Ze zijn uniek, prachtig, en vertellen een verhaal.

Het licht en de pluisjes dansen op mijn keukenvloer; een wondere wereld. De minste luchtverplaatsing blaast de hele boel omver en ik werk rustig en met aandacht. Ik geniet en bewonder. Ik verlies mezelf in deze macrowereld en speel met instellingen, compositie en licht.

De schaduwen veranderen de pluisjes in palmbomen en ik mijmer over zaadjes die bomen kunnen worden. Dan weer lijken ze op mensen: hand in hand, elkaar omhelzend, in een kring of moederziel alleen.

De bloem is uitgebloeid, de eenzadige nootjes met parachuutjes zijn bijzonder mooie vruchtjes. Juist doordat deze bloem in duizend stukjes uiteenvalt, is er hoop op nieuw leven. Uitgebloeid of gebroken zijn is geen eind maar een begin. Of zoals Ann Voskamp het zo mooi schrijft: „Our brokenness can be a container for God’s glory.”

Jonneke Oskam is geboren in Zuid-Afrika. ”Droom asof jy vir ewig gaan lewe en leef asof dit jou laaste dag is” is haar motto. Ze heeft aandacht voor het kleine en oog voor de puurheid en rauwheid van het heden. Ze fotografeert en inspireert mensen om haar heen onder meer door haar blogs.