Is fosfine op Venus ultiem bewijs voor buitenaards leven?
Herbergen de gaswolken van Venus leven? Een internationaal team meent van wel, nu het daarin de stof fosfine heeft aangetroffen. Het publiceerde de vondst maandag in vakblad Nature Astronomy op basis van metingen met de JCMT-telescoop op Hawaï.
Op aarde wordt het gemaakt in fabrieken of door bacteriën in moerasgebieden in zuurstofloze omstandigheden. Voor zover bekend kan fosfine in het heelal ontstaan door blikseminslagen, ontgassing van de kern van hete gasreuzen, ontleding van fosfaat of vrijkomen bij meteorietinslagen. Is fosfine op Venus dan het ultieme bewijs voor (bacterieel) leven?
Wat is er ontdekt?
Astronomen hebben een grote hoeveelheid meetgegevens verzameld van de koolstofdioxide-atmosfeer van buurplaneet Venus. Hoog boven het oppervlak is het zo’n 30 graden Celsius. Daar hangen wolken die voor 90 procent uit zwavelzuur bestaan. In die atmosfeer hebben ze een signaal waargenomen dat zou wijzen op de aanwezigheid van de stof fosfine. Andere wetenschappers, zoals astronoom Emmanuel Lellouch van de Observatoire de Paris in de Volkskrant van maandag, zijn sceptisch over de waarneming.
Wat is fosfine voor stof?
Het gas fosfine (PH3) is kleurloos, ontvlambaar en zeer giftig; het is in lage concentraties al dodelijk. Het lost nauwelijks op in water.
Waarom zou giftig fosfine een teken van leven op Venus zijn?
Astronomen menen dat de aanwezigheid van fosfine in de atmosfeer van verre planeten een teken van leven kan zijn. De auteurs van het artikel in Nature Astronomy stellen dat geen enkel bekend chemisch proces de aanwezigheid van de relatief hoge concentratie fosfine in de atmosfeer van Venus kan verklaren. Bacterieel leven of een onbekend chemisch proces zou hiervoor wel een verklaring kunnen zijn.
Sijbren Otto van de Rijksuniversiteit Groningen uitte op de NOS echter zijn bedenkingen dat de aanwezigheid van fosfine het ultieme teken van leven op Venus zou zijn. Het gaat immers om slechts één gas.
Er is verder nog te weinig bekend over de geologie van Venus, om een definitieve uitspraak te kunnen doen over de aanwezigheid van bacterieleven op Venus. Bovendien maken de zwavelzure wolken overleven in de atmosfeer van Venus uiterst lastig.
Waarom zoeken wetenschappers naar leven op andere planeten?
De aanwezigheid van leven op aarde is een van de grootste raadsels van de wetenschap. Als het spontaan is ontstaan, waarom dan alleen op aarde en niet elders? Wetenschappers grijpen elke mogelijke aanwijzing van buitenaards leven aan om het mysterie van leven in het heelal op te lossen. Tot op heden zonder resultaat. Het heelal is en blijft ‘stil’.
Een speciale schepping door God is dan toch veel geloofwaardiger?
Volgens de hedendaagse wetenschap is alles wat er is per definitie door natuurlijke processen veroorzaakt (naturalisme). Die filosofie sluit een goddelijke schepping bij voorbaat uit.
Ook het leven móét door natuurlijke processen zijn ontstaan. Hoe? Dat is een raadsel, ook al omdat het leven zelf een mysterie is: de samenstelling van een levend en een dood organisme is hetzelfde, maar het ene leeft; het andere niet.
Bovendien is de simpelste bacterie al zo complex dat die onmogelijk spontaan kan ontstaan. Onbedoeld bevestigt de wetenschap steeds weer dat Genesis 1 het bij het rechte eind heeft: leven kan niet vanzelf ontstaan. Het is door God speciaal op aarde geschapen.