„Nee ze krijgen geen eten, ze zijn gewoon nieuwsgierig.” Anton de Wit heeft zichtbaar plezier in de kippen die aan komen rennen. Sinds maart houdt hij ze in zijn kippenkar, een mobiel en volledig geautomatiseerd kippenhok.

Dagelijks gaat hij er heen om eieren te rapen en te kijken of alles in orde is. De eieren liggen in een gootje waar hij gemakkelijk bij kan en waar ze mooi schoon blijven. Venijnig pikken sommige kippen naar ondergeschikte dieren die in de weg lopen. Dat gebeurt in elk kippenhok, niet zelden gaat dat gepaard met kale plekken, maar hier kunnen de pechvogels gemakkelijk weg.

De boer die samen met zijn vrouw Nel tachtig stuks melkvee houdt, installeerde vier jaar geleden een melktap. Een succes: naast melk ligt er chocolademelk, kwark, yoghurt en kaas in de zelfbedieningsautomaat.

Sinds maart zijn er ook ‘graseieren’ van de kippen die als een bruine wolk door het groen zwermen. Het zijn er 249. Geen 250, want dan is het geen hobby meer en gelden andere eisen. Van een aardigheidje is geen sprake: „Er staat daar wel voor veertigduizend euro.”

Beleving

„Bij een vaste stal voor kippen met vrije uitloop, verandert het groen snel in een zandbak”, verklaart De Wit zijn keuze. Hij verplaatst de kar twee keer per week. „De kippen lopen wel 500 à 600 meter weg, maar komen altijd terug. Ze zijn de hele dag zoet met wormen en insecten zoeken, krabben de koeienflatsen open en pikken daar de maden uit.”

Passanten stappen zelfs van de fiets om dit geluk te bekijken. „Als mensen hier eieren kopen, hebben ze toch een andere beleving”, meent de boer.

Het voer bevat naast granen, zonnebloempitten, maar geen mais. „Sommige mensen zijn daar allergisch voor. We hebben klanten die uit Tiel komen om eieren te halen.” De Wit rekent 30 tot 35 cent het stuk. „Een reëel bedrag.”

De kippenkar heeft zonnepanelen, accu’s en een computer. De ledverlichting brandt van ’s ochtends tot ’s avonds. Het hok gaat volledig automatisch open, zodat de dieren naar buiten kunnen. ’s Avonds gaat de klep geleidelijk dicht: in de winter eerder dan ’s zomers. „De meeste kippen zitten dan al op stok. Als ze horen dat de klep dicht gaat, schieten de laatsten snel naar binnen.

Voeren gaat volledig automatisch. Per week hoeft de voorraad maar één keer te worden aangevuld. Dan laat de boer ook de lopende band onder de roostervloer even draaien om de mest af te voeren.

Vinding

De kar is een vinding van twee ondernemers uit het Brabantse Nistelrode, bij Oss. WijKamp Farmers Solutions deed zijn idee op in Duitsland en perfectioneerde dat, vertelt Stijn van de Bovenkamp, die alles van kippen weet. Zijn compagnon Rico Wijgergangs doet de techniek. „Wij wilden een mobiel hok dat goed is voor de kippen én goed voor de boer.”

Het ontwerp wordt op maat gemaakt voor 50 tot 249 kippen. De kar is zo gebouwd dat de boer er zo min mogelijk werk aan heeft. „We verkopen ze aan biologische boeren die kippen houden als nevenactiviteit.” Een dertigtal karren is er al verkocht, de meeste in Nederland, maar ook in België en Duitsland. „Vaak aan mensen die een deel van hun producten rechtstreeks aan de consument verkopen.”

Graseieren

Eieren komen steeds minder uit legbatterijen. Scharrelkippen zitten niet in hokjes en leven in een stal met niet meer dan negen per vierkante meter, exclusief zitstokken (15 centimeter per kip) en legnesten. Vrije uitloopkippen kunnen naar buiten en hebben daar de ruimte.

Graseieren komen van kippen die de hele dag rondscharrelen. Omdat kippen ’s nachts graag veilig in een hok zitten, gaan ze daar tegen de avond vanzelf naar toe. Bij voldoende ruimte en afleiding komt veren pikken nauwelijks voor.